Ο Karl Mahrenholz έγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τα πλεονεκτήματα που έχει να είσαι μέρος μίας ομάδας παικτών πόκερ, διηγώντας μας την δική του προσωπική ιστορία.

Το 2005, όπως πολλοί άλλοι, έπαιζα περισσότερο live poker στο Gutshot του Λονδίνου. Όλοι όσοι ήταν εκεί θα έχουν μνήμες από τις στιγμές που στριμωχνόμασταν στο υπόγειο, μοιράζαμε εμείς τα φύλλα σε περίεργες συνθήκες και το απολαμβάναμε. Κάθε μήνα υπήρχε ένα freezeout των £250. Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι το πόκερ δεν μπορούσε να είναι πιο εντυπωσιακό από αυτές τις στιγμές.

Μία Κυριακή κάθησα δίπλα σε ένα νεαρό που δεν είχα γνωρίσει στο παρελθόν. Όλοι του έδιναν συγχαρητήρια για το τουρνουά που είχε κερδίσει την προηγούμενη ημέρα. Έμαθα ότι είχε κερδίσει έναν προκριματικό του WSOP για το Main Event που στοίχιζε πάνω από $10.000. Ένα αίσθημα ζήλειας με χτύπησε. Είχε κερδίσει το “Άγιο Δισκοπότηρο” του πόκερ. Οι κάρτες μοιράστηκαν. Ώρα να δείξουμε τι αξίζουμε, κέρδισες ένα 5 Rebuy την προηγούμενη εβδομάδα. Όλοι πήγαν πάσο στο small blind του και έκανε raise. Δεν ήμουν σιγουρος τι κρατούσα, δεν είμαι σίγουρος αν κοίταξα καν, έκανα reraise και έκανε call. Το flop ήταν όλα σπαθιά, πόνταρα και έκανε call. Το turn ήταν αδιάφορο, έκανε check (σημάδι αδυναμίας), πόνταρα και έκανε raise. Μπορεί να κέρδισε τη θέση του για το Las Vegas αλλά δεν θα με κερδίσει. Έκανα reraise και έκανε call. Το river άνοιξε και έκανε check. Τον έβαλα all in και μετά από λίγη σκέψη έκανε call με K-high flush. Αυτό σίγουρα του έδωσε ένα μάθημα…

Το πρώτο χτύπημα

Την επόμενη φορά στο Gutshot ένας φίλος μου μας σύστησε κανονικά. Ο "James" μου ζήτησε αν ήθελα να παίξω ένα Sit and Go με τον φίλο μου και δύο ακόμα που έμεναν εκεί κοντά. Ο "James Akenhead" είπε, “Ας παίξουμε με τα φύλλα ανοιχτά και να λέμε τους λόγους που κάνουμε κάθε κίνηση”. Υποψιάστηκα πως ήθελε να μάθει την κίνηση με το all in που έκανα την άλλη φορά χωρίς να κοιτάξω τα φύλλα μου αλλά συμφώνησα να τον συναντήσω στο σπίτι του να παίξουμε. Αυτή ήταν η γέννηση της “Hitsquad”, μίας ομάδας νεαρών Βρετανών παικτών που ταξίδεψαν μαζί σε ολόκληρο το κόσμο, συζητώντας για στρατηγική, διασκέδασαν και γενικότερα προσπάθησαν να βγάλουν όσα περισσότερα χρήματα μπορούσαν. Α, και με ένα άσχημο όνομα.

Το concept με τις ποκερικές ομάδες δεν ήταν καινούργιο. Οι τύποι από το “The Hendon Mob” ήταν από τα μεγαλύτερα ονόματα στη Βρετανία εκείνη τη περίοδο. Σίγουρα αυτοί δημιούργησαν ένα ισχυρό brand στο πόκερ αλλά εμείς ήμασταν σε άλλο επίπεδο, στοχεύαμε στην προσωπική βελτίωση.
 

Ομαδικός παίκτης

Φυσικά δεν είναι μία πραγματική ομάδα, δεν μοιράζονταν τα χρήματα και όλοι έπαιζαν για τους εαυτούς τους, έχοντας κάποια ποσοστά μερικές φορές. Όλοι παίζαμε στα ίδια τουρνουά αλλά τα poker event δεν έχουν το ίδιο περιβάλλον κάθε φορά. Για αυτό το λόγο βρίσκεις αυτή τη συντροφικότητα σχεδόν σε όλες τις κοινότητες πόκερ στη Βρετανία, με τους παίκτες να είναι πραγματικά χαρούμενοι όταν άλλοι επιτυγχάνουν.

Επειδή οι συμφωνίες με τις εταιρείες είναι δύσκολο να πραγματοποιηθούν, λιγότερα γκρουπ παικτών παρουσιάζονταν προσπαθώντας να προμοτάρουν τους εαυτούς τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν παίκτες που ταξιδεύουν μαζί, μοιράζονται ιδέες και βοηθάει ο ένας τον άλλον. Οι παίκτες του online έχουν το Skype, μοιράζονται hand histories και ζητούν γνώμες για παρτίδες που έπαιξαν. Οι Toby Lewis, Jake Cody, Matt Perrins, James Dempsey και Tom Middleton είχαν όλοι επιτυχίες τα τελευταία χρόνια και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μάθηση του παιχνιδιού σε γκρουπ ευθύνεται για αυτό. Υπάχουν πολλά άλλα παραδείγματα με παίκτες που ταξίδευαν μαζί και βοηθούσαν τους φίλους τους.

Η  “έκρηξη” ταλέντων από τη Γερμανία τα τελευταία χρόνια είναι ένα ακόμα παράδειγμα. Αν ρωτήσεις σήμερα τους regular του EPT και των high roller ποιοι είναι οι καλύτεροι παίκτες θα σου πουν  Γερμανικά ονόματα στις πρώτες θέσεις. Παίκτες όπως οι Philipp Gruissem, Marvin Rettenmaier, Ole Schemion και Fabian Quoss διέλυσαν τα μεγαλύτερα τουρνουά παγκοσμίως και δεν αποτελεί έκπληξη ότι βοηθούν ο ένας τον άλλο για να βελτιώσουν το παιχνίδι τους.

Έτσι την επόμενη φορά που κάνεις μία επιθετική κίνηση και καταλήξεις να χάσεις, μην νευριάσεις, να είσαι φιλικός. Ίσως είναι το καλύτερο pot που έχασες ποτέ.