Το σωστό sizing στο pre-flop raise είναι, ενδεχομένως, ένα από τα πλέον πολυσυζητημένα και αναλυμένα θέματα πάνω στο πόκερ. Επιπλέον είναι και ένα από τα μη στατικά καθώς όσο προχωρά και εμβαθύνει η ανάλυση του παιχνιδιού, τόσο μεταβάλλονται οι απόψεις παικτών και θεωρητικών.

Από τη στιγμή που ξεκίνησε η προσπάθεια της “θεωρητικής επίλυσης” του παιχνιδιού, οι γνώμες πάνω στο θέμα του ορθότερου sizing ποικίλουν και η κάθε μία έχει τα δικά της, μοναδικά επιχειρήματα. Υπάρχουν οι παίκτες της σχολής του Phil Ivey οι οποίοι πιστεύουν ότι το pref-flop raise οφείλει να είναι πάντοτε τουλάχιστον ίσο με τρεις φορές το big blind και υπάρχουν οι φίλοι του small ball, το οποίο πρώτος κατοχύρωσε ο Daniel Negreanu, οι οποίοι θεωρούν ότι αυτό που θέλει να πετύχει ο αρχικός raiser το καταφέρνει ακόμα και με min-raise. Τελευταία, έχουν εμφανιστεί αρκετοί οι οποίοι υποστηρίζουν ότι το σωστό sizing βρίσκεται κάπου ανάμεσα με τα δημοφιλέστερα raises να είναι 2.2 – 2.5 φορές το big blind.

Σωστή απάντηση πάνω στο pre-flop raise δεν υπάρχει. Η κάθε επιλογή έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, τα οποία θα αναλύσουμε σε αυτήν τη σειρά άρθρων ξεκινώντας από το min-raising. Πριν προσπαθήσετε να καταλήξετε, πάντως, στο sizing που σας ταιριάζει περισσότερο ανάλογα με την περίσταση, να θυμάστε πάντα ότι το σημαντικό είναι να γνωρίζετε ΓΙΑΤΙ επιλέγετε το κάθε μέγεθος raise και όχι το ίδιο το μέγεθος. Ο στόχος που θέλετε να επιτύχετε, οι εκάστοτε ικανότητες / αδυναμίες των αντίπαλών σας και το μέγεθος των stacks θα πρέπει να καθορίζουν το sizing που θα επιλέξετε σε κάθε περίπτωση.

Το min-raising είναι η πιο απλή μορφή του pre-flop raise. Πρόκειται για μία αύξηση τύπου limit πόκερ όπου επιλέγετε να αυξήσετε το ποντάρισμα στο ελάχιστο επιτρεπόμενο όριο / μέγεθος. Είναι το raise που προτιμούν οι θιασώτες του small ball, οι οποίοι είναι ως επί το πλείστον loose-aggressive παίκτες που θέλουν να βλέπουν πολλά φλοπ χωρίς να χρειάζεται να επενδύουν πολλές μάρκες πριν από αυτά.

Εκεί έγκειται και το σημαντικότερο πλεονέκτημα του min-raising. Η μικρή επένδυση που έρχεται μαζί με το raise σημαίνει ότι ο παίκτης ο οποίος το πραγματοποιεί αναλαμβάνει άμεσα την πρωτοβουλία της παρτίδας επενδύοντας ταυτόχρονα το μικρότερο δυνατό ποσό. Με άλλα λόγια, πρόκειται για την οικονομικότερη επιθετική κίνηση που μπορεί να πραγματοποιήσει ένας παίκτης στο τραπέζι.

Με το min-raise ο αρχικός raiser αναλαμβάνει την πρωτοβουλία και μπαίνει στο φλοπ έχοντας δηλώσει ήδη κάποια δύναμη. Χρησιμοποιώντας το μικρότερο δυνατό sizing, ένας loose-aggressive παίκτης δίνει τη δυνατότητα στον εαυτό του να παίξει πολλά φλοπ με πλεονέκτημα ως αρχικός raiser και έπειτα να χειραγωγίσει τους αντίπαλούς του μετά το φλοπ. Η μικρή επένδυση που συνεπάγεται η κίνηση αυτή σημαίνει ότι αυτού του είδους την πρωτοβουλία ο παίκτης μπορεί να την αναλάβει περισσότερες φορές από εκείνες που θα μπορούσε αν έκανε μεγαλύτερο pre-flop raise. Στην περίπτωση που οι ικανότητές του στο post-flop παιχνίδι είναι μεγάλες – ένας παράγοντας αρκετά σημαντικός για όσους θέλουν να επιλέξουν το min-raising ως κίνηση – η συμμετοχή σε περισσότερα ποτ πολύ συχνά θα σημαίνει άμεσο κέρδος για τον παίκτη που χρησιμοποιεί το min-raising.

Για αυτήν την κατηγορία παικτών κάτι τέτοιο είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν έχουν πολύ ισχυρούς συνδυασμούς. Πολλοί παίκτες ενδέχεται να αντιδράσουν με αρκετά 3-bets απέναντι στα συχνά min-raises ενός loose-aggressive παίκτη, κάτι που σημαίνει ότι ο παίκτης αυτός θα πάρει αυτόματα μεγαλύτερο value από τα πολύ δυνατά του φύλλα. Το δραστήριο image που χτίζει στο τραπέζι με τα συχνά min-raises θα κάνει πολλές φορές τους αντίπαλούς του να προχωρήσουν σε ανεπανόρθωτα λάθη απέναντί του.

Ιδιαίτερη χρησιμότητα έχει αυτή η κίνηση όταν ο παίκτης συμμετέχει σε ένα τουρνουά πόκερ. Στα τουρνουά μετά τα δύο – τρία πρώτα επίπεδα, τα stacks είναι αρκετά ρηχά με τους περισσότερους παίκτες να βρίσκονται σε βάθος 30 – 60 blinds (ένας αριθμός ο οποίος όσο το τουρνουά εξελίσσεται μικραίνει ακόμη περισσότερο). Σε αυτήν την περίπτωση κάθε κερδισμένο ποτ μετράει και για τον λόγο αυτό, ο παίκτης που επιλέγει το min-raising ως άσκηση πίεσης προσπαθεί να κερδίσει όσο περισσότερες παρτίδες είναι δυνατόν είτε πριν, είτε μετά το φλοπ. Γενικότερα, όσο πιο “ρηχά” είναι τα stacks των αντίπαλων σας και το δικό σας, τόσο περισσότερο θα πρέπει να κλίνετε προς την επιλογή του min-raising καθώς όσο λιγότερες μάρκες υπάρχουν σε σχέση με τα blinds, τόσο δυσκολότερο γίνεται να μπορέσουν οι υπόλοιποι παίκτες να αντιδράσουν με αποτελεσματικό τρόπο.

Τα προβλήματα του min-raising είναι ουσιαστικά δύο και μπορεί να προκύψουν όταν παίζετε απέναντι σε εξίσου ή και περισσότερο επιθετικούς και ικανούς παίκτες. Το πρώτο έχει να κάνει με τη φθηνότερη δυνατότητα για 3-bet που δίνετε στον αντίπαλό σας, ειδικά όταν έχει position. Αν ένας παίκτης είναι καλός αρκετά ώστε να συνειδητοποιήσει πως τα συχνά σας pre-flop min-raises σημαίνουν ότι το εύρος συνδυασμών με το οποίο “ανοίγετε” είναι αντίστοιχα μεγάλο, θα προσπαθήσει να σας φέρει σε δύσκολη θέση κάνοντας συχνά 3-bet. Όταν βρίσκεστε εκτός θέσης στο τραπέζι θα είναι δύσκολο να συνεχίσετε χωρίς την πρωτοβουλία και σε μεγαλύτερο ποτ αν δεν έχετε πραγματικά ισχυρό συνδυασμό.

Το δεύτερο πρόβλημα που προκύπτει έχει να κάνει με τα εξαιρετικά odds που δίνετε στους αντίπαλούς σας για να δουν το φλοπ. Αυτό φαίνεται περισσότερο όταν προσπαθείτε να “κλέψετε” τα blinds. Πολλές φορές δεν θα έχετε το επιθυμητό αποτέλεσμα (που θα είναι να κερδίσετε την παρτίδα πριν το φλοπ) γιατί οι αντίπαλοί σας θα είναι είτε καλοί, είτε πεισματάρηδες αρκετά ώστε να μην παρατήσουν το ποτ για ένα blind ακόμα. Σε τέτοιες περιπτώσεις θα πρέπει είτε να ανεβάσετε κάπως το μέγεθος του raise αν θέλετε πραγματικά να κερδίσετε τα blinds και τίποτα περισσότερο ή να ετοιμαστείτε για μία στρατηγική αναμέτρηση μετά το φλοπ.

Δύο πολύ καλές περιπτώσεις για να χρησιμοποιήσετε το min-raise είναι όταν βρίσκεστε στο button και όταν αισθάνεστε ότι είστε ο καλύτερος παίκτης του τραπεζιού. Στην πρώτη δεν κινδυνεύετε να βρεθείτε εκτός θέσης σε κανένα σημείο της παρτίδας οπότε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτό το πλεονέκτημα με την ελάχιστη δυνατή επένδυση. Στη δεύτερη, αν αισθάνεστε ότι οι αντίπαλοί σας παίζουν πολύ άσχημα μετά το φλοπ, τότε χρησιμοποιώντας το min-raising ελαχιστοποιείτε το ρίσκο που επιφέρουν οι pre-flop αναμετρήσεις των πιθανών συνδυασμών και χρησιμοποιείτε τις μεγαλύτερές σας παικτικές ικανότητες για να αποσπάσετε κέρδος αφού πέσουν τα πρώτα φύλλα στο τραπέζι.

Καλή τύχη στα τραπέζια!

Επισκεφθείτε το blog του Στέλιου “The_Gamester” Αμανατίδη και περιηγηθείτε στον κόσμο του πόκερ μέσα από κείμενα και videos στρατηγικής που έχουν το δικό του μοναδικό στυλ.

Περισσότερα blogs στρατηγικής από τον Τhe_Gamester θα βρείτε εδώ. 

Επικοινωνήστε με τον Στέλιο Αμανατίδη στο Facebook και στο twitter @TheRealGamester.