Η προτροπή του αρχισυντάκτη ήταν «γράψε δυο τρία πραγματάκια για σένα. Να συστηθείς». Πόσο βαρετό είναι να γράφεις για σένα, με αφορμή εσένα. Η αλήθεια είναι πως μου είναι λίγο ενοχλητικό (λιγότερο από το να βγάζω τη γλώσσα στα αντίστοιχα πρώτα άρθρα γνωριμίας των συναδέλφων) να πρέπει να καταθέσω βιογραφικό προς δημόσια ανάγνωση. Ειδικά όταν πρέπει να αναφέρω ποκερικά και παικτικά μου κατορθώματα, προκειμένου να αποκτήσει αξία η γραφίδα μου. Μπααα! Προτιμώ να μείνω στο παικτικό μου σήμερα, μιας και θα είναι και η βάση αυτής της στήλης.

Ο γράφων λοιπόν, από 16ης Σεπτεμβρίου 2010 και δώθε, ζει στο Λουτράκι Κορινθίας. Τυχαία ημερομηνία; Όχι, ειναι η επίσημη πρώτη του Texas hold'em στην πατρίδα μας. Ένα χρόνο πριν δηλαδή, έγινε πραγματικότητα, αυτό που πολύ καιρό περίμενε όλη η ποκερικη Ελλάδα. Από τότε αποφάσισα, πως το live πόκερ είναι το παιχνίδι που μου ταιριάζει και που θα ήθελα να παίζω εφ´ όσον το κερδίζω, όσο χρειάζεται και πρέπει, για τα δικά μου στάνταρ.

Το χρηματικό κέρδος, φυσικά, δεν είναι το μόνο κίνητρο για να παίζεις (κυκλοφορούν και κάποιες ζουμερότατες dealer και σερβιτόρες). Είναι βέβαια το βασικότερο. Το παιχνίδι από μόνο του, ειναι μαγικό. Οποιος παίζει πόκερ, ξέρει πως οι παρτίδες που του προκύπτουν έιναι το βασικό θέμα συζήτησής για όλη την επόμενη, και όχι μόνο, ημέρα. Τα διλήμματα, η αδρεναλίνη, οι ανατροπές και άλλες ωραίες, μη καθημερινές καταστάσεις, έιναι αυτές που κάνουν τόσο γοητευτικό αυτό το παιχνίδι.

Προσωπικά, μου αρέσει που κάθε μέρα καλούμαι να πάρω αποφάσεις για αρκετά χρήματα, στηριζόμενος στη λογική μου. Εκεί είναι που ξεκινά η μαγεία για μένα. Η λογική. Κάθε πάσα είναι μια ιστορία και ένας γρίφος μαζί. Άλλες φορές πρέπει να λειτουργείς σαν ντετέκτιβ Ρέμπους, άλλες σαν σκακιστής, σαν ασφαλιστής και ακόμη περισσότερες, σαν μουτζαχεντίν ζωσμένος με εκρηκτικά. Για να κερδίζεις αρκετά, πρέπει να αλλάζεις ρόλους. Μπορείς βέβαια και να είσαι μια γριά καραμπίνα, που περιμένει σαν τον κροκόδειλο στις καλαμιές, να αρπάξει κανά ποτ και να τρέξει στο ταμείο. Αν όμως σε ενδιαφέρει το μεγαλύτερο κέρδος, και η μακροβιότητα σε κάποιο τραπέζι, μάλλον θα πρέπει να αποκτήσεις άλλο στυλ.

Ευτυχώς για μένα, τα τελευταία χρόνια είναι γεμάτα από όμορφες, άσχημες, μα το κυριότερο, έντονες στιγμές, που από εδώ πέρα, θα μοιραζόμαστε από αυτό το blog. Ελπίζω κάθε μέρα να μου προκύπτει κάτι, άξιο να γράψω και να προκαλέσω το πνεύμα ή και το γέλιο σας.

Καλή μας συνέχεια!