Όλοι ξέρουν ότι το πιο δημοφιλές στιλ παιχνιδιού online είναι το λεγόμενο «tight-aggressive game» (ή αλλιώς TAG). Η μεγαλύτερη πλειοψηφία των παικτών προσπαθεί να κερδίσει χρήματα ακολουθώντας αυτή τη στρατηγική. Κάποιοι τα καταφέρνουν και κάποιοι άλλοι είναι …ψάρια στο TAG. Αυτό δε σημαίνει ότι είναι ψάρια (άπειροι δηλαδή) στο πόκερ. Για την ακρίβεια, κάποιες φορές είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις έναν καλό από έναν κακό παίκτη TAG. Αν όμως κοιτάξει κανείς λίγο καλύτερα θα δει ότι υπάρχουν κάποιοι που μπορεί να έχουν καλά στατιστικά, μπαίνουν σε κάθε χέρι που θεωρητικά θα μπορούσαν να μπουν (πχ από σωστή θέση) και νομίζουν ότι παίζουν καλό ποκερ.

Αλλά ποτέ δεν κερδίζουν.

Αυτό συμβαίνει γιατί αυτό το παιχνίδι είναι πολλά πράγματα παραπάνω από καλά στατιστικά. Χρειάζεται να σκέφτεται κανείς: δεν αρκεί να μιμείσαι όλες τις συμβουλές που διάβασες για να γίνεις ξαφνικά μια μηχανή που βγάζει χρήματα. Πρέπει να μπορείς και να τα εφαρμόσεις όλα αυτά στο σωστό χρόνο.

Το συγκεκριμένο είδος ψαριού δεν μπορεί. Παίζει το ίδιο παιχνίδι όλη μέρα, κάθε μέρα, ανεξάρτητα από τις συνθήκες. Με αποτέλεσμα ή να χάνει συνεχώς, ή το πολύ -πολύ να ρεφάρει. Και τελικά σκέφτεται πως μάλλον φταίει η τύχη του!

Αν όλα αυτά σας θυμίζουν τον εαυτό σας, μην απελπίζεστε. Το σύνδρομο του «ψαριού στο TAG» γιατρεύεται. Η απάντηση είναι απλή: συγκεντρωθείτε στο να παίρνετε σωστές αποφάσεις κάθε φορά και δώστε χρόνο. Το καλύτερο παιχνίδι σας θέλει χρόνο για να γίνει. Όμως κάθε σωστή απόφαση θα σας ωφελεί, γιατί θα μαθαίνετε πώς να ξεχωρίζετε αυτό που σας συμφέρει περισσότερο να κάνετε κάθε φορά. Αν θέλετε να βγάλετε χρήματα, αυτή είναι η μόνη καλή στρατηγική!

Πώς αναγνωρίζουμε λοιπόν ένα τέτοιο ψάρι;

1) Πάντα σκέφτεται τι κρατάει ο αντίπαλος, ποτέ τι κρατάει ο ίδιος.

Εντάξει, είναι λογικό. Θα πρέπει να προσπαθήσετε με κάθε πληροφορία που μπορείτε να αποκομίσετε να φανταστείτε τι έχει ο αντίπαλος. Αυτό είναι ένα από βασικότερα πράγματα στο πόκερ.

Αυτό που δεν συνειδητοποιεί όμως το ψάρι είναι ότι και ο αντίπαλος κάνει το ίδιο. Και ο αντίπαλος αλλάζει το στιλ του παιχνιδιού του ανάλογα με το τι πιστεύει ότι κρατάει το ψάρι μας.

Ποτέ δε θα καταφέρετε να περιορίσετε τα πιθανά φύλλα του αντιπάλου σας (ούτε βέβαια να τον κερδίσετε) αν δεν σκεφτείτε πρώτα πώς αντιλαμβάνεται εκείνος αυτό που κρατάτε.

2) Εφαρμόζει εσφαλμένα τις συμβουλές και τα κόλπα που μαθαίνει

Αυτό το είδος ψαριού θέλει να μάθει. Θέλει να παίξει καλό πόκερ. Θα δει video, θα διαβάσεις οδηγούς στρατηγικής και θα μελετήσει το παιχνίδι με κάθε δυνατό τρόπο. Και μετά θα μπει σε ένα τραπέζι και θα τα κάνει μαντάρα.

Μαθαίνει ότι μπορεί κανείς να εκμεταλλευτεί τους ανθρώπους που τριπλό-ποντάρουν τα δει στο flop και κλέψει το pot στο turn. Μόνο που θα το κάνει χωρίς να έχει τίποτα ουσιαστικό στα χέρια του.

Θα μάθει ότι το ελαφρύ τριπλό-ποντάρισμα είναι επικερδές. Θα το κάνει χωρίς να σκεφτεί πόσο συχνά βλέπει αυτό το ποντάρισμα ο αντίπαλός του. Και θα το κάνει κρατώντας λάθος φύλλα.

Πιάσατε το ΄νόημα. Αν ακούτε μόνο τη μισή συμβουλή ποτέ δε θα ξέρετε τι να κάνετε και απέναντι σε ποιον να το κάνετε για να κερδίσετε.

3) Ξεχνάει τη διαφορά ανάμεσα στο cut-off και το button

Το ψάρι μας (όπως και στα προηγούμενα παραδείγματα) ξέρει τη θεωρία. Ξέρει πως διαφορετικές θέσεις σημαίνουν διαφορετικό στιλ παιχνιδιού. Μόνο που είτε κάθετε στο cut-off, μια θέση πριν το button δηλαδή, είτε στο ίδιο το button, είναι το ίδιο πράγμα. Όμως δεν είναι.

Αν ένας παίκτης ποντάρει από αρχική θέση και το ψάρι καλέσει μια ένα μέτριο χέρι από το cut off, έχει άλλον ένα παίκτη πίσω του που μπορεί να του κάνει τη ζωή κόλαση αν είναι λίγο καλός.

Όταν ένας καλός παίκτης TAG εκμεταλλεύεται το button, ένα ψάρι του έχει επιτρέψει να το κάνει!

4) Υπερεκτιμά τις πιθανότητες του χεριού του

Αν κρατάει ένα ζευγάρι πριν το flop πιστεύει ότι μόλις σετάρει έχει κερδίζει αυτομάτως όλα τα χρήματα των αντιπάλων του. Μπαίνει λοιπόν με το μικρό του ζευγάρι, τσεκάρει το flop που δεν του φέρνει τίποτα και όταν τελικά του έρθει το φύλλο που περίμενε αναγκάζει τους αντιπάλους του να πάνε πάσο.

Το ψάρι αιμορραγεί οικονομικά προσπαθώντας να χτυπήσει εκείνο το σετ (ή τον όποιο άλλο συνδυασμό άνω του μετρίου) και όταν τα καταφέρνει ποτέ δεν παίρνει τα λεφτά του πίσω.

5) Τα προβλήματα έρχονται μετά το flop

Αυτό το είδος ψαριού παίζει υποδειγματικά πριν το flop. Έχει βρει όλα τα μυστικά αυτού του κομματιού του παιχνιδιού. Ξέρει πότε να πάει πάσο, πότε να ποντάρει και πόσα περισσότερα να βάλει. Και ύστερα έρχεται το flop. Και τα λάθη ακολουθούν το ένα το άλλο.

Το να πάει κανείς πάσο πριν το flop είναι εύκολο. Ακόμα και το ψάρι ξέρει ποια χαρτιά αξίζουν να επενδύσει πάνω τους. Τι γίνεται όμως με ένα μέτριο ζευγάρι μετά το flop; Ή με το καλύτερο ζευγάρι, που έχει όμως χαμηλό kicker. Τι από αυτά κρατάμε και τι πετάμε; Και πότε;

Το ψάρι θα ασχοληθεί με το φύλλο που κρατάει ο ίδιος και όχι με το φύλλο του αντιπάλου και ποτέ δε θα παίξει σωστά σε αυτές τις περιπτώσεις.

6) Ένα βήμα τη φορά

Υπάρχουν κάποιες θέσεις και αποφάσεις που είναι δύσκολες. Το ψάρι θα σκεφτεί «τι στο καλό κάνω τώρα;». Η σωστή ερώτηση είναι «πώς στο καλό έφτασα μέχρι εδώ».

Κάθε απόφαση και κάθε κίνηση δεν είναι ξεκομμένη από τις υπόλοιπες στο τραπέζι –ακόμα και μέσα σε όλη τη βραδιά. Χρειάζεστε ένα πλάνο για κάθε χέρι. Το ψάρι πάει από απόφαση σε απόφαση και από κίνηση σε κίνηση και προτιμά να αντιδρά παρά να προνοεί.

7) Πολλά νεύρα!

Αυτό το είδος ψαριού δεν μπαίνει στην «κλασική» διαδικασία του tilting. Όμως όταν χάνει, δεν παίζει πια το καλύτερο παιχνίδι του. Παίρνει βεβιασμένες αποφάσεις. Μπαίνει στον αυτόματο. Και το χειρότερο –δε σταματάει να παίζει.

Λατρεύει να προσπαθεί να ξεκολλήσει, να το κάνει να «του γυρίσει» -αλλά σ’ αυτή την προσπάθεια παίζει μάλλον χειρότερα από ποτέ. Όταν πλέον τα καταφέρει, θα μαζέψει τα λίγα κέρδη του και θα αποσυρθεί για να τα εξασφαλίσει. Άλλο ένα τυπικό λάθος.

Τελικά, είσαι ψάρι του TAG;