Το αγαπημένο μας παιχνίδι περνάει “κρίση” τα τελευταία χρόνια, όχι γιατί έχει δυσκολέψει τόσο που το εύκολο κέρδος αποτελεί “όνειρο θερινής νυκτός”, αλλά γιατί συρρικνώνεται το player pool και κάποιες χώρες έχουν "κλείσει" τα διαδικτυακά σύνορα τους στο πόκερ. Μέσα σε όλα αυτά το PokerStars έχει καταφέρει να δημιουργήσει μία αυτοκρατορία, η οποία πρόσφατα πουλήθηκε έναντι δισεκατομμυρίων στην Amaya Gaming.

Σαν θέμα του σημερινού blog επέλεξα δύο περιστατικά που σχετίζονται με το PokerStars θέλοντας να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας και φυσικά να ακούσω τις δικές σας.

Η νέα σεζόν του European Poker Tour πραγματοποίησε την πρώτη στάση της στην Βαρκελώνη στα μέσα του Αυγούστου και πολλοί Έλληνες ταξίδεψαν εκεί για να λάβουν μέρος στα τουρνουά. Το PokerLobby ενημερώνεται για τα αποτελέσματα όλων των events μέσα από αρχεία Excel που στέλνει η δημοσιογραφική ομάδα του EPT.

To event #29 ήταν ένα No Limit Hold’em Turbo Deepstack τουρνουά, τύπου “Win The Button”, με buy in €220. Το τουρνουά συγκέντρωσε 342 παίκτες και το prize pool των €66.348 μοιράστηκε στους 47 πρώτους. Το payout του τελικού τραπεζιού είχε ως εξής:

Όπως βλέπετε στην φωτογραφία οι τελευταίοι 9 παίκτες "αποφάσισαν" να κάνουν deal, τουλάχιστον αυτό φαίνεται με πρώτη ματιά στον παραπάνω πίνακα. Λίγες ώρες μετά την δημοσίευση της σχετικής είδησης, αφού δύο Έλληνες έφτασαν στους 9 πρώτους, δεχθήκαμε ένα email από τον Βασίλη Χατζησυμεών, ο οποίος μας είπε ότι δεν έγιναν ακριβώς έτσι τα πράγματα.

“Στις 3:30 και αφού παίζαμε ήδη 6 ώρες μας ενημέρωσαν ότι το καζίνο κλείνει στις 5 και το tour θα σταματούσε στις 4:30 υποχρεωτικά με δυο επιλογές, ή θα συνέχιζαν όσοι ήταν ακόμη μέσα την επόμενη ημέρα ή αν έστω και ένας δεν ήθελε θα είχαμε υποχρεωτικό chip-chop deal. Στις 4:30 και μόλις μείναμε 9 άτομα το event σταμάτησε. Κάποιοι φεύγαμε την επόμενη ημέρα και έτσι έγινε το υποχρεωτικό deal.”

Σίγουρα αυτό ακούγεται αρκετά παράξενο και έτσι ρωτήσαμε τον Βασίλη περισσότερες λεπτομέρειες. “Αντιδράσαμε κατα κάποιο τροπο, δηλαδή εγώ στα όταν μας το είπαν είχα δεύτερο η τρίτο stack, αλλά ήταν απόλυτοι διότι το καζίνο έκλεινε υποχρεωτικά λόγω νομού μας είπαν. Την επόμενη εγω και ο άλλος Έλληνας παίκτης φεύγαμε οπότε δεν γινόταν να συνεχιστεί. Έτσι μόλις μείναμε 9 σε 2 τραπέζια παίχτηκαν 2 hands και τέλος. Πραγματικά πρωτόγνωρο. Δεν συγκροτήθηκε καν τελικό τραπέζι…”

Πως σας φαίνεται η ιδέα να λάβετε μέρος σε ένα τουρνουά, να είστε chip leader στα 9 άτομα και να σας ειδοποιούν ότι θα γίνει αναγκαστικό deal; Όποιος και να ήταν ο λόγος, δεν μπορώ να το καταλάβω πως πραγματικά αποφάσισαν κάτι τέτοιο. Όλη η μαγεία του παιχνιδιού βρίσκεται όταν ένα τουρνουά είναι αρκετά deep και οι παίκτες προσπαθούν να πλασαριστούν στο τελικό τραπέζι και τις πρώτες θέσεις. Οι παίκτες ήταν τα μόνα θύματα στην υπόθεση αυτή γιατί:

• Δεν τους άφησαν το περιθώριο να κάνουν το παιχνίδι τους, να εκμεταλλευτούν τις αδυναμίες των αντιπάλων τους
• Δεν είχαν το δικαίωμα να αντιδράσουν στην απόφαση αυτή, δεν τους έδωσαν άλλη επιλογή
• Δεν είχαν καμία ενημέρωση πριν την έναρξη του τουρνουά
• Δεν διεκδίκησαν τα έπαθλα που είχαν αρχικά ανακοινωθεί

Σύμφωνα με το πρόγραμμα του EPT το τουρνουά είναι μονοήμερο, ωστόσο η ώρα έναρξης ήταν 21.30 το βράδυ. Αφού ο νόμος ορίζει ότι πρέπει να κλείσει το poker room κλείνει υποχρεωτικά κάποια συγκεκριμένη ώρα, πως ξεκίνησαν ένα τουρνουά με πάνω από 300 άτομα και περιμένουν να ολοκληρωθεί στις 4; Ωστόσο οι κανονισμοί του EPT είναι ξεκάθαροι αφού όπως διαβάζουμε:

“Management reserves the right to impose payout option restrictions.
Management reserves the right to change, amend or alter any portion of the tournament.”

Ίσως η απόφαση αυτή, αφού το τουρνουά ήταν μονοήμερο, να ήταν και η δικαιότερη τελικά ωστόσο θα μπορούσαν να βάλουν ένα cap στις συμμετοχές αφού ήξεραν ότι θα πρέπει να ολοκληρωθεί στις 4. Άραγε θα μπορούσε να συμβεί το ίδιο και στο Main Event; Να ανάγκαζαν τους παίκτες να κάνουν υποχρεωτικό deal; Γνωρίζουμε σίγουρα ότι πριν από μερικά χρόνια ο Κωνσταντίνος Νάνος χρειάστηκε να πληρώσει ένα αναγκαστικό tip €12.000 για να κλείσει το deal και να εξασφαλίσει €400.000. Ο Thomas Kremser, ο tournament director, απομακρύνθηκε τα επόμενα χρόνια και πλέον το EPT κρατάει ένα 3% από το prizepool για τα έξοδα του προσωπικού.
 

Το δεύτερο περιστατικό που ήθελα να μοιραστώ μαζί σας είναι η απόφαση του PokerStars να μην αφήσει παίκτες με μπλουζάκια που εκφράζουν κάποιο πολιτικό μήνυμα να συμμετέχουν στα τραπέζια. Όλα ξεκίνησαν όταν οι Olivier Busquet και Daniel Colman φόρεσαν μπλουζάκια που έγραφαν “Save Gaza” και “Free Palestine”. Οι δύο παίκτες κατάφεραν τελικά να φτάσουν μέχρι το heads up και να μοιράσουν μετά από deal το prizepool.

Αρχικά η διοργανώτρια εταιρεία άφησε το τουρνουά να διεξαχθεί κανονικά, ωστόσο την επόμενη ημέρα ο υπεύθυνος επικοινωνίας, Eric Hollreiser, έκανε την παρακάτω δήλωση: “Τα τουρνουά μας είναι σχεδιασμένα να προμοτάρουν το πόκερ και δεν αποτελούν πλατφόρμα για πολιτικές δηλώσεις. Οι παίκτες έχουν άλλα κανάλια για να εκφράσουν τις πολιτικές τους απόψεις και τα τουρνουά μας δεν είναι ο κατάλληλος χώρος. Θα αρνηθούμε την είσοδο σε παίκτες που εκφράζουν πολιτικές θέσεις κάθε είδους στο μέλλον.”

Ο σκοπός μου δεν είναι να παρουσιάσω την πολιτική μου άποψη πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, αν και οι περισσότεροι Έλληνες έχουμε ακριβώς τον ίδιο πολιτικό προσανατολισμό, αλλά την κατά τη γνώμη μου λάθος απόφαση του PokerStars. Ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να εκφράζει την άποψη του και φυσικά το τι γράφουν τα μπλουζάκια δεν έχει καμία σημασία, οι περισσότεροι δεν προσέχουν καν τέτοιες λεπτομέρειες. Το όλο θέμα όμως έχει να κάνει με το δικαίωμα να εκφράζεις την άποψη σου και φυσικά να φοράς ό,τι ρούχα θέλεις. Η πλειοψηφία των παικτών έτσι και αλλιώς πληρώνουν το buy in με δικά τους χρήματα και δεν έχουν κανένα χορηγό. Σίγουρα παίκτες όπως ο Daniel Negreanu ή άλλοι sponsored players να μην μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα σε πολιτικά θέματα εξαιτίας των συμβολαίων που έχουν με εταιρείες. Στο πόκερ όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά, στους παίκτες δεν χαρίζονται τα χρήματα, πληρώνουν το κόστος συμμετοχής και κατ' επέκταση έχουν δικαιώματα. Στο τελικό τραπέζι του EPT της Πράγας το 2012, στο οποίο ο Κουτούπας τερμάτισε δεύτερος, ο Diego Gomez, εμφανίστηκε ντυμένος λιοντάρι, όπως βλέπετε στην φωτογραφία. Κάποιοι τον αποδοκίμασαν, άλλοι το διασκέδασαν, όποια και να είναι η γνώμη μας όμως δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε σε έναν παίκτη να εκφράζεται με τον δικό του τρόπο, από τη στιγμή που δεν ενοχλεί κανέναν.

Πολλοί ήταν αυτοί που είπαν τι θα γινόταν αν κάποιος έβαζε μηνύματα με την σβάστικα ή υποστήριζε τον Χίτλερ και κατά πόσο αυτή η πράξη προσβάλλει τους υπόλοιπους του παιχνιδιού. Η άποψη μου είναι ότι ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του, αν θέλει να κάνει κάτι τέτοιο τότε είναι καλύτερα για εμάς να γνωρίζουμε ότι ανάμεσα μας υπάρχουν τέτοιοι μισάνθρωποι που υποστηρίζουν έναν ηγέτη που θεωρείται υπεύθυνος για 50 εκατομμύρια θανάτους. Είναι καλύτερα για εμάς να γνωρίζουμε με ένα μόνο μπλουζάκι ότι έχουμε να κάνουμε με ανεγκέφαλους και οι παίκτες θα τον αποδοκιμάσουν για την επιλογή του, για αυτό να είστε σίγουροι. Η ίδια η κοινότητα θα τον απομακρύνει, όπως συμβαίνει και σε μία κοινωνία, και δεν χρειάζεται καμία εταιρεία να του πει τι θα φορέσει.

Το τελευταίο που χρειαζόμαστε είναι μία διοργανώτρια αρχή να παίρνει αποφάσεις για το τι είναι πολιτικό μήνυμα ή όχι. Το πόκερ είναι ένα παιχνίδι που στο ίδιο τουρνουά λαμβάνουν μέρος παίκτες από ολόκληρο τον κόσμο. Μπορείτε να σκεφτείτε τι προβλήματα και επιπλοκές θα δημιουργήσει στο μέλλον αυτή η απόφαση του PokerStars; Θα υπάρχει κάποιος “δικαστής” στην πόρτα του τουρνουά που θα απαγορεύει την είσοδο; Τι θα γίνει με τα πολιτικά μηνύματα που αφορούν την Black Friday, τη νομοθεσία για το πόκερ σε ορισμένα κράτη ή άλλα πολιτικά μηνύματα που σχετίζονται με το παιχνίδι; Ή ένα μπλουζάκι από κάποιον που απλά υποστηρίζει το online πόκερ; Πως μπορείς να απαγορεύσεις την είσοδο σε έναν παίκτη που θέλει αποδοκιμάσει τις αποφάσεις των κυβερνήσεων στις ΗΠΑ και τον UIGEA που δεν αφήνουν το online πόκερ να αναπτυχθεί; Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνει στα επόμενα τουρνουά του EPT και αν κάποιος παίκτης φορέσει ένα μπλουζάκι με πολιτικό μήνυμα.