Το slowplaying είναι ίσως ένα από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνει κανείς όταν ξεκινά να ασχολείται με το πόκερ, όσον αφορά τα θέματα στρατηγικής. Ουσιαστικά, πρόκειται για την περίπτωση όπου έχετε σχηματίσει έναν εξαιρετικά ισχυρό συνδυασμό και αποφασίζετε να παίξετε με τρόπο τέτοιο που δεν προδίδει την δύναμη των φύλλων σας. Όταν κάνετε slowplaying τείνετε να πάρετε τις πλέον passive αποφάσεις που μπορεί να υπάρχουν, κάνοντας check όταν μιλάτε εσείς ή απλά call όταν ποντάρει ο αντίπαλός σας.

 

Όπως και όλα τα διαθέσιμα εργαλεία που έχετε στο πόκερ, έτσι και το slowplaying είναι ένας τρόπος διαχείρισης μιας παρτίδας ο οποίος όμως πρέπει να χρησιμοποιείται με τον σωστό τρόπο σε κάθε περίπτωση. Υπάρχουν παίκτες που κάνουν slowplay κάθε φορά που φλοπάρουν έναν τεράστιο συνδυασμό ενώ ταυτόχρονα, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που δεν κάνουν ποτέ slowplay ώστε να μην μπορούν να τους “διαβάσουν” οι αντίπαλοί τους όταν έχουν ένα πάρα πολύ ισχυρό φύλλο. Η αλήθεια – όπως πάντα – βρίσκεται κάπου στη μέση και το κατά πόσον θα πρέπει να προχωρήσετε σε slowplaying ενός συνδυασμού ο οποίος με σχεδόν απόλυτη βεβαιότητα είναι ο νικητήριος, εξαρτάται από τρεις πολύ σημαντικούς παράγοντες τους οποίους και θα αναλύσουμε στο σημερινό άρθρο.

 

Παράγοντας Α: Το image που έχετε στο τραπέζι.

 

Η εικόνα που έχουν σχηματίσει οι αντίπαλοί σας για τον τρόπο με τον οποίο παίζετε τα φύλλα σας είναι ιδιαίτερα σημαντική και παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στο αν θα πρέπει να κάνετε slowplaying ή όχι. Αν έχετε πολύ σφιχτό image – δηλαδή δεν έχετε συμμετάσχει σε πολλές παρτίδες ή ακόμα και σε αυτές που έχετε συμμετάσχει δεν έχετε διεκδικήσει την πρωτοβουλία με κάποιο ποντάρισμα – τότε την στιγμή που θα φλοπάρετε έναν πανίσχυρο συνδυασμό είστε σχεδόν υποχρεωμένοι να μείνετε πιστοί στο image που έχετε δημιουργήσει και να κάνετε slowplay. Αν ερθετε λίγο στην θέση των αντίπαλών σας θα καταλάβετε εύκολα πως όταν έχουν να αντιμετωπίσουν έναν σφιχτό παίκτη ο οποίος δεν συμμετέχει σχεδόν καθόλου και ξαφνικά αρχίζει να ποντάρει δυνατά, το πιθανότερο είναι να αποχωρήσουν από την παρτίδα με την συντριπτική πλειοψηφία των συνδυασμών τους. Για τον λόγο αυτό, θα πρέπει να διατηρήσετε τη “φήμη” σας και να εξακολουθήσετε να συμπεριφέρεστε με παθητικό, αμυντικό τρόπο όταν έχετε nuts. Αν, αντίθετα, έχετε δημιουργήσει μια τρελή εικόνα στο τραπέζι με συνεχή πονταρίσματα και raise, τότε δεν έχετε κανένα περιθώριο για slowplaying. Ακόμη κι αν τα φύλλα σας είναι απολύτως ανίκητα, η καλύτερη σας πιθανότητα να πληρωθείτε είναι να συνεχίσετε με επιθετικό τρόπο διότι μία ξαφνική παθητική αντιμετώπιση θα κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου στους αντίπαλούς σας. Το “τρελό” σας image είναι πιθανό να κάνει τους υπόλοιπους παίκτες να μην αποχωρήσουν νωρίς από την παρτίδα όταν έχουν ελάχιστες ή και καθόλου πιθανότητες νίκης (διότι μπορεί να πιστέψουν πως έχουν πράγματι τον καλύτερο συνδυασμό) ενώ κάποιες άλλες φορές μπορεί να επιχειρήσουν μία τρελή μπλόφα απέναντί σας σε μια προσπάθεια να απαντήσουν στο επιθετικό σας στυλ. Συνεχίστε λοιπόν να κάνετε αυτό που κάνετε γιατί αυτό θα σας δώσει τις μεγαλύτερες πιθανότητες πληρωμής.

 

Παράγοντας Β: Το image των αντίπαλών σας.

 

Ειδικα σε περιπτώσεις όπου δεν έχετε ούτε ιδιαίτερα παθητικό αλλά και ούτε ιδιαίτερα επιθετικό image, η απόφαση για το αν θα πρέπει να κάνετε slowplay ή όχι θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το image των αντίπαλών σας. Ιδιαίτερα σε καταστάσεις heads’ up είναι πολύ σημαντικό να μπορείτε να προβλέψετε την πιθανή αντίδραση των αντίπαλών σας ανάλογα με τη δική σας δράση. Αν, για παράδειγμα, είστε αντιμέτωποι με κάποιον ο οποίος αρέσκεται στο να κάνει απλά call πιστεύοντας πως έχει το καλύτερο φύλλο ή προσπαθώντας να το βελτιώσει, δεν έχετε κανέναν λόγο να πιστέψετε πως αυτός ο παίκτης θα ποντάρει για εσάς. Συνεπώς, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να ποντάρετε κανονικά και να ελπίσετε πως θα μπορέσετε να πάρετε όσο μεγαλύτερο value μπορείτε. Αν είστε αντιμέτωποι με έναν επιθετικό παίκτη ο οποίος είναι πιθανό να διαβάσει ένα ενδεχόμενο check από μέρους σας ως ένδειξη αδυναμίας και να αρχίσει την επίθεση, τότε είναι υποχρέωσή σας να του δώσετε όσο περισσότερο σχοινί μπορείτε ώστε να καταφέρει να κρεμαστεί μόνος του, κάνοντας check ή απλά call σε δικό του ποντάρισμα. Αν πάλι έχετε να κάνετε με έναν άλλου τύπου επιθετικού παίκτη ο οποίος προσπαθεί να κάνει είτε κάποια floats προσπαθώντας να κερδίσει την παρτίδα αργότερα, είτε διαβάζει τα μικρά πονταρίσματα από μέρους σας ως πιθανή ένδειξη αδυναμίας τότε το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι μικρά πονταρίσματα στο φλοπ και στο turn ώστε να προκαλέσετε μια λανθασμένη αντίδραση από μέρους του – δηλαδή είτε κάποια πολύ χαλαρά call με πολύ μέτριους συνδυασμούς είτε κάποιο semi-bluff raise το οποίο θα φουσκώσει το ποτ για εσάς. Όταν, τέλος, έχετε να κάνετε με πολύ σφιχτούς παίκτες οι οποίοι δεν σκοπεύουν να επενδύσουν καμία μάρκα αν δεν έχουν κάποιο αρκετά καλό ζευγάρι ή κάποιο δυνατό draw, τότε ίσως το slowplaying σας βοηθήσει να πάρετε κάποιες μάρκες με σκοπό ο αντίπαλός σας να βελτιώσει ελάχιστα τον συνδυασμό του. Στην περίπτωση αυτή παίζει ρόλο και ο τρίτος, ενδεχομένως και σημαντικότερος παράγοντας:

 

Παράγοντας Γ: Η δομή του board.

 

Εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στην απόφαση αν θα κάνετε slowplay ή όχι παίζει η δομή του board. Ο γενικός κανόνας είναι ο εξής: Όταν το board είναι γεμάτο με draws, πρέπει να αποφύγετε το slowplaying. Ο λόγος είναι πως σε τέτοια boards θα πάρετε value από τους παθητικούς αντίπαλούς σας που θα κυνηγούν να βελτιώσουν τον συνδυασμό τους και ίσως ακόμη μεγαλύτερο από επιθετικούς παίκτες οι οποίοι έχουν την τάση να κάνουν πολλά raise για μπλόφα ή semi-bluff. Μην ξεχνάτε πως σε ένα draw-heavy board, ακόμα και τα nuts είναι ευάλωτα, οπότε είστε υποχρεωμένοι να προστατέψετε τον συνδυασμό σας. Αντίθετα όταν το board είναι, όπως λέμε, dry – δηλαδή δεν υπάρχουν κάποια draws – τότε είναι πολύ λογικότερο να κάνετε slowplay ώστε να δώσετε τη δυνατότητα στους αντίπαλούς σας (ιδιαίτερα στους πολύ σφιχτούς) να πιάσουν κάτι με το οποίο να βάλουν μάρκες στο ποτ. Αν, για παράδειγμα, το φλοπ είναι Κ-7-2 και εσείς έχετε σετ Ρηγάδες απέναντι σε κάποιον tight αντίπαλο, το φρονιμότερο είναι να δώσετε κάποια free cards στον άλλον παίκτη που ίσως βελτιώσουν τον συνδυασμό του σε βαθμό που να χάσει μάρκες αργότερα. Αντίθετα, αν το φλοπ είναι 10-J-Q και εσείς έχετε Α-Κ, δεν υπάρχει κανένας λόγος για slowplaying (στις περισσότερες περιπτώσεις) αφού οι αντίπαλοί σας, όσο σφιχτοί κι αν είναι, πολύ συχνά θα έχουν χτυπήσει ένα κομμάτι αυτού του φλοπ με το οποίο θα είναι διατεθειμένοι να κάνουν τουλάχιστον ένα call.

 

Ξεχωρίστε την κατάσταση στην οποία βρίσκεστε, εξετάζοντας όλους τους παράγοντες που θα επηρεάσουν την απόφασή σας λεπτομερώς, ώστε να μπορείτε να κάνετε σωστό slowplaying όταν πρέπει ή να το αποφύγετε αποτελεσματικά όταν το value στο να ποντάρετε είναι μεγαλύτερο.

 

Συνδύασε πόκερ και ταξίδια σε μαγευτικούς προορισμούς μόνο στο Paradise Poker.