Πριν το περσινό καλοκαίρι, ο Antonio Esfandiari δεν ήταν ένας παίκτης που έχαιρε σεβασμού από την κοινότητα του πόκερ. Έβλεπες το τελευταίο επεισόδιο του High Stakes Poker ή του Poker After Dark, όχι για να τον δεις να κάνει ένα συναρπαστικό παιχνίδι, αλλά για να τον αφήσει να σε διασκεδάσει/εκνευρίσει με τη συμπεριφορά του. Κι όλα αυτά, παρά το μπρασελέ που είχε ήδη και τους τίτλους WPT που είχε κατακτήσει.
Που σε βρίσκουμε αυτή τη στιγμή;
Ταξιδεύω από τη Νέα Υόρκη στην Ουάσινγκτον, όπου έχω μια συνάντησηγια την πιθανή παραγωγή μιας τηλεοπτικής εκπομπής. (…)
Ποια είναι η γνώμη σου για το Μακάου;
Πήγα εκεί πριν από 7 χρόνια, όταν το Wynn ήταν στη μέση της κατασκευής του και δεν υπήρχε τίποτα τριγύρω. Τώρα υπάρχουν καζίνο παντού. Είναι τρελό όταν περπατάς σε ένα καζίνο στο Μακάου και κάθε τραπέζι στο μπακαρά, κάθε τραπέζι, είναι γεμάτο όλη την ώρα. Δεν έχω ξαναδεί ποτέ κάτι τέτοιο.
Θα σε ενδιέφερε να πάρεις μέρος στα τραπέζια μετρητών εκεί;
Θα με ενδιέφερε. Προσπάθησα, αλλά δεν κατάφερα τίποτα, αν και δεν προσπάθησα ιδιαίτερα. Υπήρχαν μερικά μεγάλα τραπέζια, το ένα ήταν ένα ιδιωτικό παιχνίδι μόνο για Κινέζους, στο οποίο δεν μπορούσα να μπω.
Ποιος κυριαρχεί;
Υπάρχουν μερικοί διαφορετικοί άνθρωποι, αλλά δεν πρόκειται να πω ονόματα. Οι μεγάλοι παίκτες που θα περίμενες, προφανώς.
Οπότε, πώς τα πήγες στο πόκερ όσο καιρό έλειπες;
Δεν υπάρχει αυτό που λέμε «τρέχω άσχημα», οπότε υποθέτω ότι τα πήγα καλά. Ακόμα κι αν χάνω για έναν ή δύο μήνες, είμαι ακόμα ευτυχισμένος με τη ζωή μου, οπότε δεν πιστεύω ότι υπάρχει αυτό που λέμε «δεν τα πάω καλά».
Θέλεις να πεις ότι οι παίκτες πόκερ δεν πρέπει να λένε καθόλου ότι «δεν πάνε καλά»;
Έχω ταξιδέψει σε μερικά μέρη του κόσμου και συνειδητοποίησα ότι είμαστε τυχεροί που ζούμε σε έναν πολιτισμό με τρεχούμενο νερό και ντους και ελκυστικό φαγητό.
Πώς θα περιέγραφες τη ζωή σου αυτή τη στιγμή;
Είμαι σε πολύ καλή φάση της ζωής μου, ξυπνάω νωρίς, πηγαίνω στο γυμναστήριο κάθε μέρα, τρώω πολύ υγιεινά. Δεν θέλω ιδιαίτερα να συνεχίσω τα πάρτι. Αισθάνομαι ότι ποτέ δεν ήμουνα σε καλύτερη φάση, έχω πολύ καλές σχέσεις με τους φίλους και την οικογένειά μου.
Αισθάνεσαι ότι οι «χρυσές μέρες» του πόκερ έχουν περάσει;
Πιστεύω ότι δεν είχαμε ανάπτυξη για πολύ καιρό, αλλά αισθάνομαι ότι τα επόμενα χρόνια το πόκερ θα επιστρέψει. Πιστεύω ότι με τη νομιμοποίηση του πόκερ καθ’ οδόν θα έρθει η ανάδυση του πόκερ. Είχαμε το poker boom, μετά στασιμότητα για λίγο, αλλά πιστεύω ότι τα επόμενα χρόνια θα έχουμε τη μεγάλη, μεγάλη επιστροφή.
Σε τι επικεντρώνεσαι όταν κάθεσαι να παίξεις;
Πιστεύω ότι αν έχεις μια υγιεινή ζωή, είσαι πιο συγκεντρωμένος στο τραπέζι του πόκερ, οπότε πιάνω τον εαυτό μου να είναι σε καλή φάση και στα τραπέζια. Το Big One for One Drop σίγουρα βοήθησε στην αυτοπεποίθησή μου. Σίγουρα δεν υπάρχει «εύκολο» (σ.σ. εννοεί εύκολο παιχνίδι). Οι παίκτες έχουν γίνει πολύ καλοί πια. Αλλά όταν είσαι συγκεντρωμένος και βλέπεις με καθαρό μάτι αυτό που είναι μπροστά σου, δεν υπάρχουν πολλά που μπορούν να σε σταματήσουν.
Έχεις προπονητή, σωστά;
Είναι πιο πολύ προπονητής πνευματικής προετοιμασίας. Έχω κάποιον που με εκπαιδεύει όταν παίζω. Μιλάω μαζί της στα διαλείμματα και συζητάμε ό,τι δεν πήγε καλά και το ξεκαθαρίζουμε. Είναι ένας άνθρωπος που με βοηθάει να επικεντρωθώ στο πνευματικό κομμάτι όταν παίζω και βεβαιώνεται ότι σκέφτομαι τα πράγματα όπως πρέπει. Μου αποδίδει ευθύνες όταν δεν παίζω καλά.
Αισθάνεσαι ότι ήταν μικρότερος ο ενθουσιασμός του να κερδίσεις άλλο ένα μπρασελέ μετά τη νίκη σου στο Big One for One Drop;
Ήταν φανταστικό, το μπρασελέ μετά το Big One for One Drop ήταν πολύ πιο δύσκολο να το κερδίσω. Υπήρχαν περίπου 20 φορές περισσότεροι άνθρωποι στο τουρνουά, οπότε ρεαλιστικά είναι μεγαλύτερο επίτευγμα από το να κερδίσω το Big One for One Drop.
Θεωρείς ότι το Big One for One Drop ήταν η κορυφαία στιγμή της καριέρας σου;
Φυσικά. Ήταν το μεγαλύτερο τουρνουά στην ιστορία του παιχνιδιού. Το να είμαι αυτός που το κέρδισε είναι φανταστικό.
Όταν κάθεσαι στο τραπέζι, το σκέφτεσαι σαν ώρα εργασίας;
Όχι, όχι στ’ αλήθεια, μου αρέσει πολύ να παίζω. Η δουλειά μου είναι να δίνω συνεντεύξεις, να γράφω άρθρα, αυτά τα πράγματα. Το να πηγαίνω τώρα στην Ουάσινγκτον, αυτό είναι δουλειά για μένα.
Τι σου δίνει κίνητρο να σηκώνεσαι από το κρεβάτι αυτές τις μέρες;
Είναι τόσο άρρωστο, αλλά αληθινό, δεν έχει σημασία πόσα χρήματα έχεις, πάντα θέλεις περισσότερα. Και με αυτό δεδομένο, η ζωή μου δεν περιστρέφεται γύρω από το να βγάλω περισσότερα χρήματα. Έχω κρατήσει ισορροπία ανάμεσα στο να δουλεύω και να απολαμβάνω τη ζωή μου. (…)