Ο Barack Obama ανέλαβε τα καθήκοντα του σαν πρόεδρος της Αμερικής το 2008. Ήταν ο πρώτος πρόεδρος που έπαιζε πόκερ από την εποχή του Richard Nixon, πριν από περίπου 40 χρόνια. Σαν άπειρος γερουσιαστής από το Illinois που ήταν, ο Obama διοργάνωνε τακτικά τραπέζια low stakes στο σπίτι του με αντιπάλους του κυρίως Ρεπουπλικανούς καθώς και μερικούς Δημοκρατικούς. Δεν ήταν μεγάλο το παιχνίδι, μερικά εκατοντάδες δολάρια κερδίζονταν ή χάνονταν μέσα σε μία νύχτα, ωστόσο ο Obama υποβάθμισε την συμμετοχή του σε αυτό κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, γνωρίζοντας ότι κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Bush είχε περάσει ο νόμος UGIEA που απαγόρευε το online gambling. Ο συγγραφέας James McManus, ο οποίος έγραψε με όλες τις λεπτομέρειες για το παιχνίδι του Obama παρατήρησε ότι ο Αμερικανικός πουριτανισμός μετέτρεψε το να παίζεις πόκερ για λίγα χρήματα σε κάτι ραδιενεργό που πρέπει όλοι να μένουν μακριά του.
Το Pokernews είχε την ευκαιρία να μιλήσει με τον McMacus και τη σχέση του Obama με το πόκερ.
Ερώτηση:Στο Cowboys Full έγραψες ότι ο Obama περιγράφει τον εαυτό του σαν έναν καλό παίκτη πόκερ, κάτι που σημαίνει ότι αντιλαμβάνεται τις ικανότητες που χρειάζεται το πόκερ και δεν σχετίζεται με τα άλλα τυχερά παιχνίδια. Γιατί νομίζεις ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης των Η.Π.Α. σταμάτησε τη λειτουργία των τριών μεγαλύτερων poker sites τον Απρίλιο του 2011 (Black Friday);
Απάντηση: Νομίζω ότι όλο αυτό έγινε παρά τη θέληση του Obama και όχι γιατί ήθελε να συμβεί. Ο UGIEA πέρασε το 2006 από τους Ρεπουπλικάνους και έβαλε την υπογραφή του σε αυτό με χαρά ο George Bush. Ο Jon Kyl από τους Ρεπουπλικάνους πίεζε το Υπουργείο Δικαιοσύνης να επιβάλει το νόμο, απειλώντας τον Obama. Οι περισσότεροι Δημοκρατικοί ήλπιζαν ότι ο Barney Frank θα καταργήσει τον UGIEA και ο νέος νόμος θα νομιμοποιήσει και θα ρυθμίσει την αγορά του online poker, αυτό όμως δεν συνέβη γιατί οι Ρεπουπλικάνοι είχαν την έλεγχο.
Ερ.: Πάντα υπήρχαν ομοιότητες μεταξύ του πόκερ και της πολιτικής. Πολλές φράσεις που χρησιμοποιούνται από τους πολιτικούς προέρχονται από το πόκερ, όπως το “He called his bluff”, “He showed his cards”, “He folded under pressure”. Πως θα αξιολογούσατε τις ικανότητες του Obama στο παιχνίδι πόκερ της πολιτικής;
Απ.: Αυτοί οι όροι που έχουν προέλθει από το πόκερ χρησιμοποιούνται συνέχεια από τους πολιτικούς και τις επιχειρήσεις. Νομίζω ότι ο Πρόεδρος γίνεται όλο και καλύτερος στις διαπραγματεύσεις με τους αντιπάλους του. Ξεκίνησε αργά επειδή υποτίμησε τις ικανότητες των αντιπάλων του. Η πλειοψηφία της Βουλής ήθελε να δει την κυβέρνηση του να αποτυγχάνει, πιστεύω λοιπόν πως δεν είναι υπερβολή να πουμε ότι δεν μπορείς να διαπραγματευτείς με τέτοιους ανθρώπους. Τελικά κατάφερε να περάσει τους νόμους για την υγεία και κάποιους ακόμα, αν και απέτυχε να περάσει νόμους για την οπλοκατοχή, παρά την υποστήριξη του κόσμου.
Ερ.: Ποιοι πιστεύεις ότι ήταν οι καλύτεροι παίκτες - πρόεδροι της Αμερικής;
Απ.: Δύο που είχαν τα καλύτερα αποτελέσματα ήταν οι Eisenhower και Nixton, οι οποίοι μάλιστα είχαν κερδίσει μεγάλα ποσά σαν νέοι στον στρατό. Και οι δύο όμως σταμάτησαν μόλις έγιναν πολιτικοί, γιατί πίστευαν ότι οι ψηφοφόροι θα θεωρούσαν ότι ήταν ανούσιο. Στο πόκερ της πολιτικής πιστεύω πως η καλύτερη μπλόφα ήταν αυτή του JFK στον Khrushchev κατά τη διάρκεια της κρίσης με την Κούβα το 1962, αναγκάζοντας τον Ρώσο ηγέτη να υποχωρήσει. Χρησιμοποίησε τις συχνότητες του ραδιοφώνου που παρακολουθούσαν οι σοβιετικοί για να διαδώσει ένα μήνυμα ότι όλα τα βομβαρδιστικά είναι έτοιμα για πόλεμο. Όπως εύστοχα είπε ο Aaron Brown, ο οποίος συμφώνησε να βγάλει τους πυραύλους από την Κούβα, ότι ίσως έσωσαν εκατομμύρια ζωές. Όπως σε όλες τις μπλόφες ο Kennedy περπάτησε πάνω σε μία λεπτή γραμμή που διαχώριζε την εξυπνάδα από την τρέλα. Η κίνηση του Krushchev, η οποία του στοίχησε και την θέση του, ίσως ήταν η πιο έξυπνη ανθρώπινη κίνηση που πήρε κάποιος ηγέτης για να διατηρήσει την ειρήνη και να σώσει ζωές.
Ερ.: Συμφωνώ απόλυτα με την υπόθεση του Kennedy. Ήταν όμως μία μπλοφα που ρίσκαρε όλο του το bankroll και το αποτέλεσμα αυτής μπορεί να ήταν καταστροφικό. Αν πρόεδρος της Αμερικής ήταν ο Stuey Ungar, τι θα έκανε σε αυτή τη κρίση της Κούβας;
Απ.: Όσο και να αγαπάμε τον JFK, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έφτασε κοντά στο να προκαλέσει δεκάδες ή και εκατοντάδες εκατομμύρια θανάτους. Αυτό όμως δείχνει και τι γίνεται με τις μπλόφες. Αν μπλοφάρεις $100 σε pot $100.000 δεν καταφέρνεις τίποτα. Οι καλύτεροι bluffers είναι έξυπνοι και πολύ επιθετικοί. Αυτό προσπάθησε να κάνει ο Hitler στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο όταν πολεμούσε σε δύο ανοιχτά μέτωπα. Δες που κατέληξε όλο αυτό για τον Stu, έμεινε άφραγκος.
Ο Obama δεν έχει σίγουρα το στυλ παιχνιδιού του Ungar, είναι όμως δύσκολο να τον διαβάσεις. Από την πλευρά του πόκερ είναι ένα προνόμιο. Αλλά πιστεύω ότι οι περισσότεροι παίκτες θα ήθελαν να γνωρίζουν που πατάνε και που βρίσκονται σχετικά με την απαγόρευση του online πόκερ σε όλη την Αμερική.
Έχω την αίσθηση ότι αποδοκιμάζει όχι μόνο τον UGIEA αλλά και τον τρόπο που μπήκε κρυφά σαν νόμος. Δε νομίζω ότι στο μυαλό του Obama και του Barney Frank υπάρχει κάτι διαφορετικό: νομιμοποίηση της αγοράς και φορολόγηση. Μπορεί να είναι ένα μεγάλο γεγονός για εμάς, ωστόσο για τον Obama είναι δευτερεύων θέμα, τη στιγμή που προσπαθεί να ρυθμίσει το σύστημα υγείας για να περιορίσει τους θανάτους και το δημοσιονομικό έλλειμα, το online πόκερ είναι μικρό θέμα.
Από ότι βλέπω η νομιμοποίηση της αγοράς σε πολιτειακό επίπεδο θα συνεχιστεί μέχρι να φτάσουμε σε ένα σημείο κλειδί, ίσως 15 με 20 πολιτείες. Τότε οι πολιτείες θα σκεφτούν τρόπους να δημιουργήσουν ενοποιημένες αγορές για να έχουν μεγαλύτερη κίνση και έσοδα. Τότε το Κογκρέσο θα αναγκαστεί να πάρει πίσω τον UGIEA και να περάσει κάποιο άλλο νόμο ή να τον αγνοήσει αφού οι νόμοι κάθε πολιτείας θα είναι πλέον πιο ισχυροί. Πεποίθηση μου είναι ότι σύντομα η Βουλή θα αναθεωρήσει τα δικαιώματα των γυναικών, το θέμα της μετανάστευσης και το online gaming. Η Βουλή των Αντιπροσώπων έχει κάθε μέρα και λιγότερους οπαδούς. Σε βάθος χρόνου βλέπω το online πόκερ να είναι νόμιμο σε όλη την Αμερική, δυστυχώς όμως όπως ξέρουν όλοι οι παίκτες το βάθος χρόνου νιώθεις πως είναι μία ολόκληρη ζωή. Τα δύο τελευταία χρόνια οι Αμερικανοί παίκτες περνάνε δύσκολες στιγμές.