Μια τελείως διαφορετική και πολύ ενδιαφέρουσα τοποθέτηση έκανε ο Sam "TheSquid" Grafton ο οποίος επεσήμανε πως το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη προσωπικοτήτων στην νεότερη γενιά αλλά ο τρόπος προσέγγισης του παιχνιδιού και των παικτών από τα ΜΜΕ.
Μεταξύ άλλων αναφέρει: «Αυτό που προσπαθώ να εξηγήσω είναι πως τα αστέρια της προηγούμενης δεκαετίας δεν είχαν πιο “εμπορικά” χαρακτηριστικά από τους παίκτες της νέας γενιάς απλά η συμπεριφορά τους προσεγγίζεται με διαφορετικό τρόπο από τα media».
"Δημιουργήσαμε έναν ήρωα από τον Phil Hellmuth ιδιαίτερα ανταγωνιστικό, εξαιρετικά ταλαντούχο και κάποιες φορές δύστροπο. Κάπως έτσι δεν είναι και η Selbst; O Phil Ivey είναι “ρομποτικός” σε σημείο τρομακτικό ενώ την ίδια στιγμή τα αποτελέσματά του είχαν μια αναπάντεχη συνοχή-κάπως έτσι δεν είναι και ο Mike McDonald;”
"Πλέον έχουμε τους: Kyle Julius, Tim Adams, Jake Cody, Melanie Weisener . Αυτοί οι τύποι είναι τεράστιες προσωπικότητες και αν αυτό δεν έχει μεταφερθεί στο κοινό και δεν έχει γίνει αντιληπτό οφείλεται αποκλειστικά στην αποτυχία των ποκερικών δημοσιογραφικών μέσων και στον τρόπο προώθησης των sites, όχι στους παίκτες”.
Ο Grafton αναφέρεται και στο λάθος που κάνουν κάποιες εταιρείες όταν παίρνουν μεγάλα ονόματα του αθλητισμού και τα βάζουν να παίξουν πόκερ σε τουρνουά με εξαψήφια buy ins. Όπως γράφει, αυτά είναι λάθη που πιθανότατα γίνονται από υψηλόβαθμα στελέχη marketing τα οποία είναι σχεδόν σίγουρο πως δεν έχουν πιάσει ποτέ τράπουλα στα χέρια τους. “Το να παίρνει κάποιος τον Roger Federer που είναι θεός στα γήπεδα και να τον βάζει στα τραπέζια του πόκερ δεν είναι πιο αξιοσημείωτο από το να πάρεις τον Antonio Esfandiari, να του φορέσεις σορτσάκι και να τον βάλεις σε ένα γήπεδο τένις”.