Ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από την επιτυχία του EPT αποκαλύπτεται (Μέρος 2ο)
26 Φεβ 2014 - 13:30
Ο σπεσιαλίστας στη διοργάνωση τουρνουά πόκερ και ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από την επιτυχία των European Poker Tour, Neil Johnson, έδωσε μία συνέντευξη , το δεύτερος μέρος της οποίας σας παρουσιάζουμε σήμερα.
Ερ.: Ποια είναι η γνώμη σου για το θέμα των τελευταίων ημερών με τον Joe Hachem που μίλησε για την ανάγκη να κάνουμε το πόκερ κοινωνικό και διασκεδαστικό;
Απ.:Παρακολούθησα τη συνέντευξη του Joe Hachem, συμφώνησα με πολλά από αυτά που είπε.
Υπάρχουν κάποια φανταστικά πράγματα που γράφτηκαν για το WSOP Seniors event. Όλοι μιλούσα για το πως το πόκερ θα έπρεπε να είναι, κανένας δεν είχε ακουστικά ή έπαιζε Angry Birds, Open Face Chinese στο iPad, όλοι πέρασαν υπέροχα και διασκέδασαν στα τραπέζια.
Οι γηραιότεροι παίκτες θέλουν να συζητούν, για το ποδόσφαιρο ή ό,τι άλλο συμβαίνει στον πλανήτη, όχι για το merge range τους.
Η διασκέδαση είναι ένας από τους λόγους που έχουμε κάποια ειδικά τουρνουά. Οι άνθρωποι λένε πως έχουμε χάσει το μυαλό μας, κανείς δεν πρόκειται να παίξει. Όλοι όσοι παίζουν σε αυτά διασκεδάζουν. Θα πιουν το ποτό τους, θα γελάσουν. Ίσως να πουν, “θα έχεις μόνο δύο τραπέζια”, και η απάντηση μου θα είναι, “τότε θα μου στοιχίσει μόλις 2 dealers”. Τι πειράζει να έχεις τέτοια τουρνουά; Τι και αν 7 παίκτες παίξουν στο 5 Card Stud του Βερολίνου, πέρασαν καλά;
Πήρα ένα email από κάτι παιδιά που τρέχουν το Toronto Poker League (Ken και Mike), οι οποίοι έφεραν 16 παίκτες να παίξουν στο PCA. Αυτό δεν είναι ένα καζίνο με προσωπικό και dealer. Το TPL το κάνουν μόνοι τους και προσπαθούν σκληρά να προσφέρουν την καλύτερη δυνατή εμπειρία στους παίκτες τους. Δύο από αυτούς έφτασαν στο τελικό τραπέζι του $1k side event και ένας πήγε στο heads up και κέρδισε $45.000 (ο άλλος πήρε $14.000). Μία γυναίκα από το γκρουπ ήρθε δεύτερη στο $300 turbo και πήρε $10.000. Όλοι όσοι επέστρεψαν σπίτι ήταν χαρούμενοι και ενθουσιασμένοι και σκοπεύουν να φέρουν περισσότερο κόσμο την επόμενη χρονιά.
Για μένα, αυτοί είναι οι παίκτες που συζητάμε το τελευταίο διάστημα για το πόκερ και τη διασκέδαση. Για αυτούς, όλα είναι μία εμπειρία, το μέρος, το πρόγραμμα των τουρνουά.
Ερ.: Πιστεύεις ότι οι παίκτες είναι επίσης υπεύθυνοι για να κάνουν το παιχνίδι διασκεδαστικό;
Απ.: Μου αρέσουν πολλά πράγματα που είπαν οι Daniel Negreanu και Phil Galfond για το που βρίσκεται το παιχνίδι σήμερα. Πιστεύω ότι όλοι οι παίκτες έχουν ένα μικρό μερίδιο ευθύνης για το περιβάλλον στο οποίο παίζουμε.
Μου αρέσουν τα video games και έπαιζα από παιδί, αλλά σκέψου τη διαφορά μεταξύ του Xbox Live όταν ξεκίνησε το 2002 και που βρίσκεται σήμερα. Ομοφοβικά, αναίσθητα 12-χρονα να φωνάζουν κάθε λέξη που έχουν ακούσει, αυτό έβαλε τέλος στο online gaming για πολλούς παίκτες που ξέρω. Το λιγότερο που μου έμαθε είναι, “να βάζω το mute”, το οποίο καταστρέφει τον σκοπό του παιχνιδιού που είναι να παίζεις με άλλους ανθρώπους σε ένα περιβάλλον.
Στο online πόκερ, ποτέ δεν παύει να με εκπλήσσει ο αριθμός των παικτών που συνεχίζουν να γράφουν απίστευτες, τρομακτικές λέξεις στο chat. Αμφιβάλλω αν υπάρχει έστω ένας από αυτούς που μπορεί να πει αυτά που γράφει στην πραγματική ζωή.
Αν όμως είσαι νέος στο online πόκερ και τη πρώτη φορά κάνεις ένα περίεργο call ή μία παράξενη απόφαση, σου φωνάζουν, σε κοροϊδεύουν, θα επιστρέψεις μετά να ξαναπαίξεις; Ή θα πας σε άλλα παιχνίδια να περάσεις την ώρα σου που είναι πιο ήσυχα;
Στο live τώρα, σκέψου την πρώτη φορά που μπήκες σε ένα poker room ή τουρνουά. Τι αίσθηση φόβου θα σου προκαλούσε όταν εσύ ένας νέος παίκτης θα καθόσουν με αυτούς τους παίκτες; Το πρώτο hand που σου μοιράστηκε; Θα ήταν τα πράγματα ευκολότερα ή δυσκολότερα, ανάλογα με τους παίκτες που είχες στο τραπέζι σου; Οι πιθανότητες είναι ότι αν αυτό συνέβαινε πριν από το 2005 τα πράγματα θα ήταν ευκολότερα. Δεν είμαι σίγουρος αν αυτό συμβαίνει τώρα και είναι σίγουρα απογοητευτικό.
Αν συνεχίζουμε να μιλάμε για αυτό και μένει σαν κεντρικό θέμα συζήτησης στα τουρνουά και τα poker room, πιστεύω πως θα βελτιώνεται. Όλοι θέλουν να κερδίσουν χρήματα, αλλά παραμένει ένα παιχνίδι και είμαστε όλοι τυχεροί που το έχουμε στη ζωή μας και παίζουμε.