Η αλήθεια είναι πως ένα τελείως ήσυχο τραπέζι μοιάζει με «νεκρό» τραπέζι και το μόνο που ακούγεται είναι ο ήχος των μαρκών.
Υπάρχουν ορισμένες προσωπικότητες όπως ο Daniel Negreanu, ο Mike Matusow και ο Phil Hellmuth που με την ομιλία τους στα τραπέζια δίνουν άλλο… χρώμα στο παιχνίδι κάνοντας το πιο διασκεδαστικό, κυρίως για το κοινό που παρακολουθεί.
Τέτοιου είδους παίκτες προτιμούν και οι τηλεοπτικές παραγωγές καθώς το παιχνίδι αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον και προωθείται καλύτερα.
Ωστόσο, κάποιοι παίκτες σε ορισμένες περιπτώσεις το παρατραβάνε αλλά τις περισσότερες φορές το θέμα λήγει μόλις ξεκινήσει η νέα παρτίδα.
Ακόμα και τα ξεσπάσματα του Phil Hellmuth δεν επηρεάζουν το παιχνίδι στις επόμενες παρτίδες.
Όσο διασκεδαστικό και αν γίνεται ένα παιχνίδι το οποίο περιλαμβάνει κουβέντα, υπάρχουν κάποια όρια που δεν θα πρέπει να ξεπερνιούνται.
Κάθε διοργάνωση πόκερ έχει κανονισμούς για την ομιλία στα τραπέζια και τα λόγια ενός παίκτη δεν θα πρέπει να φτάνουν σε σημείο όπου προσβάλλουν τον αντίπαλό του και οδηγεί σε απογοήτευση και τους άλλου παίκτες του τραπεζιού, καθώς επηρεάζεται το παιχνίδι τους.
Εν κατακλείδι, δεν είναι ξεκάθαρο αν η ομιλία στο τραπέζι κάνει καλό ή κακό στο πόκερ.
Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον χαρακτήρα του ομιλητικού παίκτη.
Όλοι θα ήθελαν να έχουν στο τραπέζι τους κάποιον παίκτη σαν τον Negreanu που με την ομιλία του δίνει ευχάριστη νότα στο τραπέζι αλλά λίγοι θα ήθελαν να έχουν κάποιον παίκτη σαν τον Tony G που προσβάλλει τους αντιπάλους του.