Μας αρέσει να βλέπουμε πόκερ στην τηλεόραση και στις ταινίες, αλλά σπανίως περιμένουμε από ένα κινηματογραφικό τραπέζι να διδαχθούμε, όχι μόνο στρατηγική, αλλά ακόμα και τους κανόνες του πόκερ! Αυτό γιατί τα λάθη είναι τόσο συχνά και τόσο κραυγαλέα!
Ποια είναι αυτά τα λάθη; Το PokerStrategy.com τα έβαλε σε μια λίστα και εμείς δεν έχουμε παρά να συμφωνήσουμε με όσα διαβάσαμε.
(Δυστυχώς, το ξένο site δεν είχε υπόψη του ελληνική ταινία στην οποία ο παίκτης που είναι all in preflop πάει αργότερα πάσο… Αλλά τους συγχωρούμε και τους λυπόμαστε λίγο, που το χάσανε!)
5.Τα βλέπω και βάζω…
Στη μεγάλη πλειοψηφία των τραπεζιών στις ταινίες οι παίκτες δεν κάνουν απλά το raise: η κινηματογραφική παράδοση θέλει ολόκληρο το δραματικό μονόλογο «βλέπω το ποντάρισμά σου» *παύση, ζουμ* «και κάνω raise στα…» *νέα πάυση, νέο ζουμ*.
Αυτού του είδους το παιχνίδι θα οδηγούσε οποιονδήποτε υπεύθυνο αίθουσας στα περισσότερα καζίνο του κόσμου σε έξαλλη κατάσταση, αφού για τα περισσότερα καζίνο ισχύει ο κανόνας που θέλει να λαμβάνεται υπόψη μόνο το πρώτο πράγμα που βγαίνει από το στόμα του παίκτη. Με άλλα λόγια, ή θα δεις το ποντάρισμα, ή θα αυξήσεις. Και τα δύο δε γίνονται.
Πρόκειται για ένα τυπικό λάθος αρχάριων παικτών στα καζίνο και ο κινηματογράφος φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη για το λάθος αυτό.
4. Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη…
Ναι, είναι αλήθεια, υπάρχουν και στον πραγματικό κόσμο άνθρωποι που κλέβουν στα παιχνίδια – όπως και στο πόκερ. Όμως οι ταινίες έχουν τη συνήθεια να προσπαθούν να μας πείσουν ότι κάθε τραπέζι έχει τους απατεώνες του.
Στην πραγματικότητα, το να κάνει κανείς …κουτσουκέλα σε ένα σύγχρονο καζίνο είναι πολύ πιο δύσκολο απ’ ό,τι ακούγεται. Είναι τουλάχιστον εκνευριστικό, για τους περισσότερους ανθρώπους που παίζουν πόκερ, να αντιμετωπίζουν τόσο συχνά την εικόνα του παίκτη που έχει τα μανίκια του γεμάτα άσσους.
3. Slow rolling
Επίσης μια πολύ δραματική σκηνή πόκερ δεν γίνεται να ολοκληρωθεί χωρίς το απαραίτητο slow rolling. Όσο πιο σημαντικό είναι το ποτ για τον πρωταγωνιστή, τόσο πιο αργά θα εξελιχθεί.
Εκτός του ότι το slowrolling κατά κανόνα είναι πολύ ενοχλητικό στο τραπέζι, η συχνή εφαρμογή αυτής της πρακτικής από τους «καλούς» πρωταγωνιστές των ταινιών είναι (όπως και το «τα βλέπω και βάζω άλλα τόσα») ένα πολύ συνηθισμένο λάθος των αρχάριων.
2. Stakes; Ποια stakes;
Ας μιλήσουμε για άλλη μια τυπική σκηνή από ταινίες πόκερ: ο «κακός» της υπόθεσης κατά κανόνα είναι πολύ πιο πλούσιος από τον «καλό» και στην κρίσιμη στιγμή έχει τη δυνατότητα να ποντάρει περισσότερα απ’ όσα έχει μπροστά του ο ήρωας.
Αυτό κατά κανόνα οδηγεί τον «καλό» να πάρει ένα δάνειο, ή να βάλει στο ποτ κάτι που δεν ήταν στα σχέδιά του.
Ή θα δεις το ποντάρισμα, ή θα πρέπει να παρατήσεις το χέρι. Όχι, δε φτάνει να μπεις all in, πρέπει επιπλέον να καλύψεις ολόκληρο το ποσό που ποντάρει ο αντίπαλός σου.
Αν το πόκερ παιζόταν όντως έτσι, θα αρκούσε να κάθεσαι σε ένα τραπέζι με ένα ευρώ παραπάνω απ’ όλους τους άλλους. Μετά θα πήγαινες all in συνέχεια και όλα θα τελείωναν εκεί!
Και το Όσκαρ μεγαλύτερου ποκερικού λάθους κερδίζει …
1.Πού τα πουλάνε αυτά τα χέρια;
Ίσως ο χειρότερος συμβιβασμός που πρέπει να κάνει κάποιος βλέποντας πόκερ στη μεγάλη οθόνη είναι ότι το τελευταίο χέρι της ταινίας είναι και το πιο γελοιωδώς απίστευτο. Μιλάμε για καρέ εναντίον καρέ, με όλο το κοινό της αίθουσας να παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα και να μην βρίσκεται ένας άνθρωπος να πει ότι «αυτά δεν συμβαίνουν, ουάου!».
Στα τραπέζια βλέπουμε όντως πολύ εντυπωσιακά παιξίματα. Συνήθως είναι ένα πολύ καλό και ηρωικό πάσο, ή ένα (εξίσου ηρωικό) call με king high.