Διαβάστε το άρθρο του Courtney Harrington για την αντιμετώπιση των αρχάριων παικτών, αλλά και την... κατάρα της υπερβολικής σκέψης:

Νιώθω σαν να πέφτω συνεχώς επάνω σε παίκτες που πιστεύουν ότι είναι καλύτεροι από ότι είναι στην πραγματικότητα. Συχνά, παγιδεύομαι και υποχρεώνομαι να ακούσω την γκρίνια τους που αφορά κυρίως το γιταί δεν μπορούν να κερδίσουν τους κακούς παίκτες, ή πιο σωστά τους ερασιτέχνες παίκτες με λιγότερες γνώσεις του παιχνιδιού από όσες κατέχουν εκείνοι.

Ξέροντας την ετυμολογία του πόκερ και διαβάζοντας μερικά βιβλία έχεις ένα πλαίσιο, αλλά αυτό δεν σε κάνει ούτε κατά διάνοια έναν καλό παίκτη. Αυτό που κάνει συχνά, είναι να δίνει αρκετή γνώση σε παίκτες, οι οποίοι πιστεύουν ότι έχουν μάθει το παιχνίδι και είναι απλά άτυχοι, όταν στην πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει είναι διαφορετικό.

Χρησιμοποιούν λανθασμένα τα όσα γνωρίζουν για το πόκερ και επικεντρώνονται στο να αναρωτιούνται, πως είναι δυνατόν να χάνουν από τους κακούς παίκτες.

Αυτό το... αξίωμα με τις απώλειες που προέρχονται από κακούς παίκτες είναι κάτι στο οποίο έχω επικεντρωθεί αρκετά και πιστεύω αποτελεί ένα σημαντικό λόγο για τον οποίο αρκετοί "σκεπτόμενοι παίκτες", οι οποίοι μελετούν το παιχνίδι, ξοδεύουν τόσο μεγάλο μέρος του χρόνου τους γκρινιάζοντας, αντί να προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι. 

Μιλούσα με κάποιον γιάυτό το θέμα με διαφορετικό τρόπο, όπως συνηθίζω να κάνω προσεγγίζοντας το ζήτημα θεωρητικά, καθώς πιστεύω με όλη μου την καρδιά ότι το πόκερ έχει να κάνει πολύ περισσότερο με τη γενική θεωρία παρά με το να απομνημευνεύσει κανείς τι πρέπει να κάνει στο Χ ή στο Ψ σημείο μίας παρτίδας.

Παρόλα αυτά, ο συνομιλητής μου, μου ζήτησε τουλάχιστον μίας μορφής παράδειγμα, όχι απαραίτητα από παρτίδα, αλλά από μία κατάσταση στο πόκερ, για να μπορέσει να κατανοήσει αυτό που έλεγα.

Παίρνοντας value με καλά φύλλα

Σκέφτηκα για ένα-δυο λεπτά και του απάντησα με την περίπτωση της απόκτησης value από τα καλά φύλλα. Oι ερασιτέχνες παίκτες συνηθίζουν παίζουν ξεκάθαρα. Όταν έχουν ένα πολύ καλό χέρι, ποντάρουν και μάλιστα, όσο ισχυρότερο είναι το χέρι τους, τόσο μεγαλύτερο είναι το ποντάρισμά τους. Μακροπρόθεσμα, απέναντι σε πραγματικά καλούς παίκτες, αυτή η στρατηγική δεν θα κρατήσει, αλλά εγώ σκέφτηκα και από την άλλη πλευρά του νομίσματος.

Οι "σκεπτόμενοι παίκτες" σκέφτονται υπερβολικά σε αντίστοιχες περιπτώσεις και καταλήγουν να πληρώνουν τους αντιπάλους τους, χωρίς να καταφέρνουν οι ίδιοι να παίρνουν value για τα δικά τους φύλλα. Μάλιστα, αυτό συμβαίνει όταν ο αντίπαλος στην ουσία δεν έχει ιδέα του τι κάνει!

"Γιατί ποντάρει 1,5 φορά το pot αν το έχει; Θα κάνω call με middle pair εδώ".

Oι δύο παίκτες δείχνουν τα φύλλα τους και το επόμενο που ακούγεται στο τραπέζι είναι μία έκρηξη του στυλ "πώς γίνεται να είσαι ακόμη μέσα στην παρτίδα με αυτά τα φύλλα και να πετύχεις set στο river; Είμαι πολύ άτυχος! Δεν μπορώ να κερδίσω ούτε τους άσχετους που ποντάρουν υπερβολικά στο river!" και άλλα παρόμοια. 

Ο παίκτης που πόνταρε υπερβολικά στο river σας έκανε να τον πληρώσετε τις 4 από τις 5 φορές, όσο θα σας πλήρωνε στην αντίστροφη περίπτωση, αν έκανε το call. Αν ένας σκεπτόμενος παίκτης σαν εμάς, στην ίδια περίπτωση πετύχαινε ένα μεγάλο χέρι, τότε θα πόνταρε περίπου το 1/3 του pot γιατί θα φοβόταν μην πάει πάσο ο αντίπαλός του σε ένα μεγάλο ποντάρισμα.

Σε αυτό το σημείο οι περισσότεροι παίκτες κάνουν ακόμη ένα μεγάλο λάθος απέναντι στους ερασιτέχνες. Από την μία πλευρά, είναι λάθος να σκέφτεστε υπερβολικά και εξαιτίας αυτού να παίρνετε κακές αποφάσεις. Από την άλλη, είναι λάθος να μην παίρνετε value από τα καλά σας φύλλα. 

Συχνά, είτε κάνουν call είτε όχι, το μέγεθος του πονταρίσματος είναι σχεδόν άσχετο. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να πάρετε όσο περισσότερο value μπορείτε από τα καλά φύλλα σας και επιπλέον να αναγνωρίσετε τους παίκτες που είναι επιρρεπείς στο να πληρώνουν μεγάλα bets και μπορούν να ξεγελαστούν πηγαίνοντας πάσο καλύτερα φύλλα με μικρότερα πονταρίσματα. Αυτός είναι ο στόχος σας.

Στη συζήτηση χρησιμοποιήσα το παράδειγμα κάποιου με τον οποίο είχαμε παίξει και οι δύο αντίπαλοι. "Αν ο Τζο έχει A-Q και υπάρχει Άσσος στο board, πιστεύεις ότι θα παέι πάσο αν ποντάρεις ολόκληρο το pot αντί για 1/2 pot;", ρώτησα. Η απάντηση ήταν ότι ο Τζο θα κάνει πάντα call ανεξάρτητα από το μέγεθος του bet. 

"Οκ, τότε, σε άλλη περίτωση, κάνει call με T-9 σε A-K-9 flop αν ποντάρεις $50 σε pot $150"; H απάντηση ήταν όχι. Με αυτά τα φύλλα σε αυτό το board, επιλέγει το πάσο σχεδόν με κάθε ποντάρισμα. Σε αυτό το σημείο η άποψή μου γινόταν ξεκάθαρη.

Συζητώντας, προχωρήσαμε και λίγο βαθύτερα, όπως για παράδειγμα στην παραπλάνηση του αντιπάλου, αλλά καταλήξαμε στο ότι υπάρχουν κάποιοι παίκτες και κάποιες περιπτώσεις, οι οποίες απαιτούν πολύ απλή στρατηγική. Πάρτε value από τα φύλλα σας, ποντάροντας αρκετά. Αν πρόκειται να κάνουν το call, θα το κάνουν είτε το ποντάρισμα είναι μεγαλύτερο, είτε είναι μικρότερο.

Το πόκερ είναι ένα εξαιρετικά σύνθετο παιχνίδι και ένας συνεχώς κινούμενος στόχος. Είναι ο αντίπαλός σας όσο αρχάριος νομίζετε ότι είναι; Πώς παίζει draws; Πρόκειται να σηκωθεί και να φύγει από το παιχνίδι; Κερδίζει ή χάνει; 

Όλα τα παραπάνω εμπλέκονται στην αξιολόγηση ενός παίκτη στο τραπέζι και πολλά περισσότερα. Ωστόσο, μην σκέφτεστε υπερβολικά και μην υποθέτετε ότι οι υπόλοιποι παίκτες βλέπουν το παιχνίδι όπως το βλέπετε εσείς.

Κοιτάξτε μέσα από τα μάτια τους και προσπαθήστε να εκμεταλλευτείτε τις αδυναμίες τους αντί να τους επιτρέψετε να τις μετατρέψουν σε όπλα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναντίον σας.

Πηγή: Pocketfives.com