Η πρώτη ελληνική ταινία μεγάλου μήκους με θέμα το πόκερ, το “Poker Face” σημειώνει τεράστια επιτυχία και ο σκηνοθέτης, Χρήστος Δήμας μιλάει για την συνταγή της επιτυχίας, που εκτόξευσε και την προηγούμενη ταινία του «Νήσος».

Ο Χρήστος Δήμας, μιλάει στο ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ και ανοίγει τα χαρτιά του μιλώντας για το πρωταγωνιστικό του ντουέτο, τον… τζόγο του πάθους, τις δημιουργικές επιλογές του και για το σήμερα του ελληνικού σινεμά.

Ακολουθεί η συνέντευξη του Xρήστου Δήμα: 

Τα μυστικά του κέντρου της Αθήνας μοιάζουν ανεξάντλητα. Έπειτα από υποδείξεις του Χρήστου Δήμα φτάσαμε σ’ ένα ήσυχο cafe, κρυμμένο σε μια από τις σκιερές στοές της Ακαδημίας. Ακριβώς δίπλα ήταν ένα από τα ελάχιστα δισκάδικα κλασικής μουσικής που έχουν απομείνει στην πόλη, το οποίο φρόντισε για το συμφωνικό σάουντρακ της κουβέντας μας. Υπό τους ήχους μιας άγνωστης στ’ αυτιά μου σονάτας ρωτώ τον Χρήστο Δήμα ποιος ήταν ο λόγος που θέλησε να σκηνοθετήσει μια ερωτική ιστορία φουλ στους βαλέδες, στις ντάμες και στους ρηγάδες. «Για να σκηνοθετήσω μια ταινία πρέπει να την ονειρευτώ. Πρέπει να έχω βρει κάτι που να υπάρχει λόγος να του αφιερώσω τον επόμενο χρόνο της ζωής μου. Στη συγκεκριμένη ταινία η αφορμή ήταν το πολύ καλό σενάριο της Άσπας Καλλιάνη».

Τι είναι γι’ αυτόν το «Poker Face»; «Μια ιστορία ενηλικίωσης. Ένα κοριτσάκι που μεγαλώνει σε ένα αυστηρά αντρικό περιβάλλον και εξελίσσεται μέσα στην ταινία από ασχημόπαπο σε πριγκίπισσα». Μέσα από τη συζήτηση ο Δήμας αρχίζει να εξομολογείται σιγά σιγά τους βαθύτερους λόγους για τους οποίους είπε «ναι» στην πρόκληση της ταινίας. «Το σενάριο πρωτοήρθε στα χέρια μου πέρυσι τέτοια εποχή, την ώρα που η Ελλάδα πραγματικά βούλιαζε. Είχα την ανάγκη λοιπόν να πω ένα παραμύθι, να προσφέρω χαμόγελο σε μια εντελώς παράταιρη συνθήκη».

Το πρωταγωνιστικό ντουέτο του Άλκη Κούρκουλου και της Εύης Σαουλίδου απέχει πολύ από τις ετοιματζίδικες εμπορικές επιλογές που έχουμε δει κατά καιρούς στις ελληνικές παραγωγές. Ποιος ήταν ο λόγος που πήρε το ρίσκο μιας τέτοιας επιλογής; «Το πακέτο της ερωτικής κομεντί δεν το έχουμε στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια, και πιο συγκεκριμένα από τον καιρό της Φίνος. Η οπτική που είχα επιλέξει για την ταινία εμπεριείχε αυτούς τους δύο ιδανικούς πρωταγωνιστές. Έδωσα μεγάλη μάχη με την παραγωγή και με τους ηθοποιούς για να καταφέρω να τους έχω μαζί μου. Μάλιστα, υπερασπίζομαι αυτήν την απόφασή μου μέχρι σήμερα».

Μια ερωτική σχέση είναι τελικά ένας τεράστιος τζόγος; «Όλοι μας είμαστε πληγωμένα σπουργίτια στις ερωτικές σχέσεις και έχουμε την εντύπωση ότι ανά πάσα στιγμή ο άλλος θα μας τη φέρει. Μάλιστα, πολλές φορές τη φέρνουμε πρώτοι στον άλλο, στη σκέψη και μόνο μιας πιθανής προδοσίας. Εγώ είμαι σε φάση που δεν μπαίνω σ’ αυτό το παιχνίδι γιατί μ’ έχει κουράσει. Έχω επιλέξει να μη φοράω μαύρα γυαλιά. Πλέον από τις σχέσεις μου –και ιδίως τις ερωτικές– ζητώ το μίνιμουμ συμβατότητας. Δεν θέλω τα πράγματα να είναι δύσκολα πια».

Τον ρωτώ αν ισχύει το ίδιο για τη σχέση του με το σινεμά, καθώς έχει επιλέξει με το πέρασμα του χρόνου να απομακρυνθεί από τον καλλιτεχνικό κινηματογράφο και να κινηθεί σε πιο εμπορικές εκφάνσεις του. «Θεωρώ ότι είμαι πολύ συνεπής στη στάση μου απέναντι στο κινηματογραφικό μέσο», μου απαντά κοφτά. «Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να διηγηθώ ιστορίες που αποπνέουν ειλικρίνεια. Οι σκηνοθέτες, για να επιβιώσουμε, καλούμαστε να χορέψουμε ένα μικρό τανγκό, παίρνοντας κάτι και δίνοντας κάτι μέσα στην πορεία μας. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι πρέπει να παίξεις σ’ ένα παιχνίδι που αυτοί που βάζουν τα πραγματικά λεφτά για τις ταινίες πρέπει να τα πάρουν πίσω. Έτσι είναι η πιάτσα». Στην ερώτηση αν μετάνιωσε που γύρισε από την Αμερική, όπου δούλευε για χρόνια, ο Χρήστος Δήμας σταματά και το σκέφτεται για λίγο. «Σήμερα θα σου πω “ναι”. Δεν είναι η ωραιότερη περίοδος για να βρίσκεσαι στην Ελλάδα. Από την άλλη, όμως, είναι ακριβώς η στιγμή να μη φύγουμε και να μην την αφήσουμε μόνη της…»

Όλες τις πληροφορίες για την πρώτη ελληνική ταινία μεγάλου μήκους με θέμα το πόκερ, videos, φωτογραφίες καθώς και συνεντεύξεις των πρωταγωνιστών μπορείτε να τα βρείτε εδώ.