Ο Βασίλης Παναγιωτίδης σίγουρα δεν είναι χτεσινός στο πόκερ: παλιός γνώριμος, από τα παιχνίδια μετρητών και τα τουρνουά στα Σκόπια. Μάλιστα, έχει στο βιογραφικό του δύο πρωτιές σε leaderboard στα καζίνο Apollonia και Flamigo, αλλά και πολλές επιτυχίες online.

Πριν από δύο χρόνια ξεκίνησε να μπαίνει στον στίβο των διεθνών τουρνουά, με τη βοήθεια αυτών που ήταν διατεθειμένοι να τον στακάρουν. Σήμερα είναι από τους πιο ταξιδεμένους Έλληνες παίκτες, με συμμετοχές σε European Poker Tour και μεγάλες ευρωπαϊκές και διεθνείς διοργανώσεις.

Καλησπέρα Βασίλη, μας έχεις μπερδέψει λίγο με τα πολλά σου ταξίδια φέτος: που σε πετυχαίνουμε;

Καλησπέρα. Είμαι Θεσσαλονίκη και ετοιμάζομαι για το Paradise Poker Tour που θα γίνει στην πόλη μας αυτή τη βδομάδα. Από την επόμενη Δευτέρα θα είμαι στο Λονδίνο. Αυτό είναι το πρόγραμμα των επόμενων ημερών.

Στο Λονδίνο πας για παιχνίδι;

Έχω ένα live τουρνουά αρχές Ιουνίου, αλλά συντρέχουν και προσωπικοί λόγοι.

Δε σου λείπουν τα ταξίδια! Μέσα στους πρώτους 6 μήνες του 2012 έχεις ταξιδέψει από την Κύπρο μέχρι το Sao Paolo. Πες μας λίγο πώς σου πήγαν αυτά τα μεγάλα διεθνή τουρνουά. 

Θα το πιάσω από πιο νωρίς. Όταν ξεκίνησα το παιχνίδι, παρατηρούσα τους γύρω μου που άφηναν τα χέρια τους και διαμαρτυρόταν ότι ήταν πολύ άτυχοι κτλ. Δε μου άρεσε αυτό και είχα πει στον εαυτό μου ότι δε θα το κάνω ποτέ. Μετά από όσα έπαθα όμως φέτος και πέρσι αναγκάστηκα να πάρω τον όρκο μου πίσω, με αποτέλεσμα να με λένε γκρινιάρη οι φίλοι μου!

Με τέτοια εισαγωγή, θα πρέπει να μας πεις και χέρια!

Ας πούμε, στο EPT της Βαρκελώνης, πέρσι, σε ένα ποτ τρεις φορές το average stack σε flop 89Q έπαιξα κρατώντας JT με αντίπαλο τον Leonid "Alexey" Bilokur που πήρε φέτος το High Roller στο PokerStars Carribean Adventures στις Μπαχάμες. Έκανε μπλόφα κρατώντας KT, δηλαδή over card και ένα gutshot. Πήρε J στο river.

Επίσης, στο EPT στο Βερολίνο σε €2100+€1000 bounty είχαμε μείνει 48 και έπαιξα ένα massive pot με έναν Αμερικάνο pre flop all in, AK vs AQ off. Το flop είχε 235 με 2 κούπες, οπότε σηκώθηκα να το πανηγυρίσω. Το turn ήταν Q και το river blank. Οπότε δεν ξανάκατσα.

Την επόμενη μέρα, στο €2.100 side event έπαιξα ένα ποτ 140k με average stack 30k, σε flop 694 rainbow, ενώ είχα 69. Πήρα call από έναν Γερμανό που έκανε πολύ ώρα να αποφασίσει με ΤΤ. Turn 8, river 8. Οπότε πήρε το ποτ με τα μεγαλύτερα ζευγάρια. Κι εγώ πήρα το δρόμο για το ξενοδοχείο, όπου κλείστηκα δύο μέρες και δε μιλούσα σε άνθρωπο.

Στο Greek Poker Cup, στο 12ο level έπαιξα ένα ποτ 3 φορές το average stack με τον Γιάννη jonito21 Παπαθανασίου, που μπήκε επειδή δεν πίστεψε το ποντάρισμά μου. AK vs KJ. Και το flop είχε J. Επειδή όπως φαίνεται να έπαιξε ο jonito 3 φορές το average stack στο πότ, με KJ αισθάνομαι ότι τον αδικώ, θέλω να πω ότι δεν έκανε κάτι λάθος το παιδί, έκανε ένα move και έπεσε σε μένα με AK – συν ότι γνωρίζω την επιθετικότητά του- και έκανα το call.

Αλλά το πιο χαρακτηριστικό χέρι για μένα και εκείνο που επηρέασε περισσότερο την ψυχολογία μου, ήταν στη Βραζιλία, στο LAPT, όπου στο 11ο level παίξαμε ένα ποτ 4 φορές το average stack σε TTJ6 στο turn. Έκανα check raise all in με QT και πήρα call από AJ. Δεν υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα από το να καταλαβαίνεις ότι μπήκες με 96% πιθανότητες σε ένα τόσο σημαντικό πότ. Αλλά η χαρά κράτησε λίγο, γιατί ένας βαλές στο river με έστειλε στο rail, αντί για το chip lead... Αλλά τέλος με τη γκρίνια! (γέλια)

Όταν χάνεις ενώ ξέρεις ότι οι πιθανότητες είναι υπέρ σου, πόσο επηρεάζεται η ψυχολογία σου; Πόσο γρήγορα μπορείς να πεις ότι «το έπαιξα σωστά και θα το ξαναέκανα με τον ίδιο τρόπο»;

Κάποια στιγμή είχα μιλήσει γι αυτό το θέμα των bad beats με έναν πολύ πετυχημένο παίκτη, που μου είπε «παίζε σωστά, βάζε τα λεφτά σου μπροστά και τα αποτελέσματα θα έρθουν». Και είχε δίκιο στην ουσία. Αλλά υπάρχει μια πολύ σημαντική διαφορά ανάμεσά μας. Αν αυτός πάθει ανάλογες κακοτυχίες σε πολύ σημαντικά σημεία σε μεγάλα τουρνουά, μπορεί εύκολα να τα αφήσει πίσω του γιατί έχει και το bankroll να τον υποστηρίξει.

Ένας παίκτης όμως όταν είναι στο ξεκίνημα, χωρίς bankroll είναι πολύ δύσκολο να το ξεπεράσει. Αν λοιπόν δε νιώθεις ήρεμος και καλά, αυτό βγαίνει στο παιχνίδι σου, γιατί το πόκερ είναι παιχνίδι ψυχολογίας.

Πριν περάσουμε στο οικονομικό, που είναι σίγουρα τεράστιο θέμα, μου έκανε εντύπωση που είπες «όταν ένας παίκτης είναι στο ξεκίνημά του» Εσύ σε αυτή τη φάση βρίσκεσαι στο παιχνίδι σου;

Εγώ είμαι στα τελειώματα, δεν αντέχω άλλο! (γέλια) Αστεία, αστεία, θυμήθηκα τώρα μια κουβέντα που κάναμε με το φίλο μου, το Γιάννη Μπερή, που μου είπε, «Βασίλη, το να κάνει 20-30 χιλιάδες ευρώ σε μερικές μέρες ή μετά από κάποια session είναι αρκετά εφικτό. Αλλά το να αντέχει το στομάχι σου τα swings είναι πιο δύσκολο πράγμα».

Τώρα, γι αυτό που με ρώτησες, εννοείται ότι είμαι στο ξεκίνημα, όπως στο ξεκίνημα είναι και όλοι οι Έλληνες παίκτες πόκερ, επειδή το παιχνίδι άργησε πολύ να εξαπλωθεί στη χώρα μας σε σχέση με άλλες χώρες.

Απλά υπάρχουν κάποιοι Έλληνες παίκτες που πλησιάζουν το παιχνίδι με μαθηματική προσέγγιση και δεν το τζογάρουν και αυτό φαίνεται στα αποτελέσματά τους.

Ποιους εννοείς; Ή, πιο γενικά, ποιοι είναι οι Έλληνες παίκτες πόκερ που θαυμάζεις και σου αρέσει το παιχνίδι τους;

Πιστεύω ότι ο κορυφαίος online παίκτης είναι ο Πάρης Δέδες αυτή τη στιγμή, που είναι και καλός μου φίλος. Σημείωσε όμως ότι όταν λέω «καλός παίκτης» δεν το λέω απαραίτητα λόγω των επιτυχιών, το λέω πιο πολύ επειδή παρατηρώντας το παιχνίδι τους, το θαυμάζω. Σε αυτή την κατηγορία για μένα είναι ο Σταυρός IDOLLS Κάλφας, ο Μίλτος Miltos14 Κυριακίδης, ο Γιώργος gkap13 Καπάλας, ο Γιώργος timoros Τζίμας, ο Ανέστης grekos1981 Πανταζίδης και ο Γιάννης j. the greek Μπερής. Αυτοί είναι παίκτες που για μένα έχουν προσεγγίσει πάρα πολύ καλά το παιχνίδι.

Για να επιστρέψουμε στο οικονομικό, πόσο …ατελείωτο bankroll πρέπει να έχει κάποιος για να μπορεί να αντιμετωπίσει τα ταξίδια στο εξωτερικό και να παραμένει αυτή η επιλογή +EV;

Θα σου πω τη δική μου ιστορία. Ξεκινώντας το πόκερ πριν από κάποια χρόνια, επειδή δεν επιτρεπόταν στην Ελλάδα, πολλοί παίκτες ταξιδεύαμε στα τουρνουά στα καζίνο των Σκοπίων. Για 3 χρόνια περίπου, είχαμε live τουρνουά την Τετάρτη στο Apollonia, Πέμπτη στο Flamigo, Παρασκευή και Σάββατο στο Apollonia και την Κυριακή Flamigo. Να πω επίσης, επειδή έχουν ακουστεί αρκετά πράγματα, ότι το επίπεδο εκεί ήταν πολύ καλό. Μέσα στους regulars ήμασταν εγώ, ο kostasnik, o revenge_911, o Αντώνης Μεταξιώτης, ο aelistas1987 και αρκετοί άλλοι που συνέχισαν να έχουν καλή πορεία.

Μετά από 300 περίπου events και μια πρωτιά στο τοπικό αυτό leaderboard, με προσέγγισε κάποιος που μου είπε ότι με παρακολουθεί καιρό και ότι θέλει να με στακάρει για μεγάλα τουρνουά του εξωτερικού.

Κάπως έτσι λοιπόν μπήκα εγώ στη διαδικασία του staking, αλλιώς μόνος μου δε θα μπορούσα ποτέ να υποστηρίξω τα ταξίδια για τουρνουά στο εξωτερικό, τα EPT κτλ.

Μπορείς να μας πεις ποιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που σε στάκαρε, αν συνεχίζει μέχρι σήμερα …;

Προτιμώ για ευνόητους λόγους να μην αναφέρω λεπτομέρειες.

Τι συμβαίνει με το στακάρισμα; Ποια είναι η διαδικασία;

Γενικά το στακάρισμα είναι ένα θέμα που σηκώνει πολύ μεγάλη συζήτηση, έχει πολλές διαστάσεις. Η διαδικασία έχει να κάνει με τη συγκεκριμένη συμφωνία που κάνει ο καθένας, σε κάθε περίπτωση, με αυτόν που δίνει τα χρήματα. Για παράδειγμα, αυτός που στακάρει εμένα αυτή τη στιγμή στα live τουρνουά, βάζει το 50% των εξόδων (από το buy in, μέχρι τα μεταφορικά, τη διαμονή και τη διατροφή μου) και περιμένει το 50% σε ενδεχόμενη πληρωμή.

Αλλά ακούω ιστορίες που ο άλλος επειδή έχει ακούσει ότι έχεις βγάλει κάποια χρήματα από το πόκερ και ο ίδιος είναι ταπί και μόλις έμαθε τη λέξη staking, σε βρίσκει online στο Facebook και σου πετάει «έλα φίλε, στάκαρέ μου $200- $300 για ένα τουρνουά».

Δεν είναι έτσι όμως, αυτός που στακάρει επαγγελματικά δεν μοιράζει χρήματα σε όποιον πήγε bust μήπως και ανέβει. Έχει παρακολουθήσει έναν παίκτη και θεωρεί ότι είναι καλός, γι αυτό το κάνει, για να βγάλει με τη σειρά του κέρδος.

Άρα να ξεκαθαρίσουμε ότι το staking δεν είναι δανεισμός και δεν είναι φιλική χάρη …

Κοίτα, όπως είπα και πριν, ένας πετυχημένος παίκτης με bankroll, που κόβει και το μάτι του, σ’ έχει παρακολουθήσει, είτε live, είτε online και επειδή του αρέσει ο τρόπος που παίζεις σου κάνει πρόταση συνεργασίας. Να το πούμε αλλιώς, είναι μια επένδυση κεφαλαίου.

Αν η επένδυση δεν πάει καλά, ο άλλος χάνει χρήματα. Είναι βέβαια ανάλογα και με τη συμφωνία, αν θα συνεχιστεί κτλ.

Για παράδειγμα, αν κάποιος στακάρει έναν παίκτη €3.000 online και ο παίκτης τα χάσει, και την επόμενη μέρα του βάλει άλλες €3.000 και ο παίκτης βγάλει €20.000, δε θα πάρουν από €10.000 ο καθένας. Πρώτα θα αφαιρεθούν οι €6.000 που στάλθηκαν και θα μοιραστούν το κέρδος.

Άσχετα από τις τεχνικές λεπτομέρειες της μοιρασιάς, που όπως είπες είναι ανάλογες με τη συμφωνία που θα πετύχει ο καθένας, πώς λειτουργεί το στακάρισμα γι αυτόν που παίρνει τα χρήματα; Για σένα προσωπικά, ήταν δίχτυ ασφαλείας, αφού δε ρισκάρεις δικά σου λεφτά ή ήταν βάρος ψυχολογικό λόγω της ευθύνης για την επένδυση του άλλου;

Στον κάθε παίκτη νομίζω ότι λειτουργεί διαφορετικά. Εμένα ας πούμε μου λένε πολλοί φίλοι ότι είμαι τυχερός, κάνω ταξίδια με τα έξοδα μου πληρωμένα, παίζω πόκερ κτλ. Αλλά δεν είναι έτσι. Είναι πολύ δύσκολο όταν για παράδειγμα σε ένα EPT το Main Event έχει buy in €5300και το side €2100 και μερικά χιλιάρικα ακόμα για το ξενοδοχείο και τα αεροπορικά, να πάρεις τον άλλο που έχει επενδύσει όλα αυτά τα χρήματα πάνω σου και να του πεις «δεν κάναμε ταμείο».

Είναι μεγάλο βάρος να κουβαλάς μερικές χιλιάδες ευρώ του άλλου στην πλάτη σου. Και επειδή πια οι πάσες συζητιούνται και γράφονται, φαντάσου πως είναι όταν ένα τουρνουά το καρφώσεις άσχημα. 

Και online, το βλέπω το ίδιο. Πρόσφατα μου στάκαρε ένας φίλος €2.000 μια Κυριακή και τη Δευτέρα το πρωί δεν είχα ούτε να παίξω ένα $3,3 τουρνουά. (γελώντας) δεν μπορούσα να κοιμηθώ 2 μέρες από τη στεναχώρια μου.

Γενικά, υπάρχουν κάποιες λεπτές ισορροπίες σε όλη τη διαδικασία. Επειδή μπαίνουν στη μέση τα χρήματα μπορείς να χαλάσεις τις προσωπικές σου σχέσεις με κάποιον, γιατί είναι πολύ εύκολες οι διαφωνίες, είτε σε θέματα χειρισμού bankroll ή διαφωνίες για διάφορα παιξίματα. Πίσω από το ανάλαφρο «ε, δεν βάζω εγώ τα λεφτά» υπάρχει μια αθέατη πλευρά με συγκρούσεις, νεύρα, άγχος, πίεση για αποτελέσματα κτλ.

Αυτό το προκαλείς εσύ στον εαυτό σου, ή έχεις βρεθεί να δέχεσαι εξωτερική πίεση για καλύτερα αποτελέσματα;

Φυσικά, από μόνος μου πιέζω τον εαυτό μου. Με όσους έχω συνεργαστεί σε staking έλαβα άψογη συμπεριφορά. Αλλά αυτό που θέλω να πω είναι ότι τα νούμερα από μόνα τους είναι τόσο μεγάλα, που σε πιέζουν ψυχολογικά.

Θα συνεχίσεις να στακάρεσαι;

Προς το παρόν δεν έχω κάνει τη σκέψη ούτε να κάνω κάτι μόνος μου. Λένε ότι ένας staker είναι σημαντικός παράγοντας για τη διάρκεια ενός παίκτη και εγώ είμαι αυτής της άποψης.

Υπάρχουν κάποιοι κανόνες, ή κάποιες συμβουλές, που θεωρείς ότι πρέπει να έχει κάποιος υπόψη του όταν μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία;

Δεν ξέρω αν είμαι ο καταλληλότερος να δώσει συμβουλές, γιατί είμαι μαλωμένος με το bankroll managment (γέλια) Γενικά είμαι απείθαρχος στο παιχνίδι και αυτά τα δύο (σ.σ. η σχέση με την οικονομική διαχείριση και την πειθαρχία) είναι τα χαρακτηριστικά μου που αν έχεις τα αντίθετα μόνο καλό κάνουν στο staking.

Ένας παίκτης όμως για να φτάσει να στακάρεται, πιστεύω ότι πρέπει να έχει «λιώσει» πρώτα. Οπότε να έχει δημιουργήσει και το κατάλληλο προφίλ. Αν το έχει κάνει αυτό και αν έχει προσεγγίσει το παιχνίδι σωστά, δε χρειάζεται τη συμβουλή μου.

Ένα πράγμα που θα έλεγε γενικά όμως στους παίκτες, είναι να δουν το παιχνίδι στο οποίο είναι καλοί. Να εντοπίσουν τα δυνατά τους σημεία δηλαδή. Είτε παίζουν στακαρισμένοι είτε όχι.

Π.χ. άλλες αρετές θέλει το online και άλλες το live. Μπορεί σαν παίκτης να έχεις πρόβλημα με τη διαχείριση θυμού (το tilt) αλλά αν αντιμετωπίζεις μια πάσα κάθε δύο λεπτά, όπως γίνεται στο live, να καταφέρνεις και να το σώνεις, χωρίς να κάνεις κακό στο παιχνίδι σου. Αν όμως παίζεις 15 πάσες το λεπτό και έχεις θέμα με το tilt μπορείς να καρφώσεις άλλα 10 τουρνουά, λόγω ατυχίας σε ένα.

Επίσης, μπορεί να είναι κάποιος παιχταράς online, αλλά επειδή έχει μάθει να παίζει άπειρες πάσες το λεπτό, στα live να μπλέκεται συνέχεια για να μένει μέσα στο action, πράγμα που μόνο κακό κάνει. Το live επίσης θέλει εκτός από τη μαθηματική προσέγγιση και λίγες υποκριτικές ικανότητες, για να μη δίνεις tells στον αντίπαλο.

Ευχαριστούμε πολύ Βασίλη και καλή επιτυχία στο Paradise Poker Tour και σε ό,τι κάνεις στη συνέχεια!